Besluit uitbreiding gelijkgestelde aandoeningen

Reactie

Naam Anoniem
Plaats Zoetermeer
Datum 23 januari 2022

Vraag1

Er kan op het hele ontwerpbesluit worden gereageerd. Daarnaast worden enkele specifieke vragen gesteld (zie document Vragen Ontwerpbesluit uitbreiding gelijkgestelde aandoeningen).
Wat er natuurlijk mis lijkt te gaan is een kenmerkende aard van autisme, die is over de hele linie min of meer gelijk. Waar mensen die verstandelijk beperkt zijn weinig invloed over hun gedrag hebben zijn mensen met autisme vaak verstandelijk onbeperkt waardoor ze overspoeld kunnen raken door prikkels (informatie) uit de omgeving. Die twee diagnoses bij elkaar zetten onder 1 behandelplan is niet echt dat je zegt ‘zorg op maat’.

Crisisopvang voor mensen met een verstandelijke grenzeloosheid kun je beter niet laten plaatsvinden tussen mensen met een verstandelijke beperking. Dit wetsvoorstel valt ook niet uit te leggen aan mensen met autisme, omdat elke logica ontbreekt.
Het zal autistische mensen alleen nog maar verder de stress injagen. Iedereen met een beginnend inzicht in psychische zorg ziet dat meteen.

Het voorstel is uiteraard enorm goed bedoeld -we zijn ontroerd- en weer een hoogtepunt in de al zo prachtige zorg die ons mooie land maar aan blijft bieden; maar het kan gek genoeg nóg beter, en daar bovenop -oh wonder- zelfs goedkoper:

Zet autistische mensen die het moeilijk hebben niet in een omgeving waar ze het nog veel moeilijker zullen krijgen. Dat kan je carrière als beleidsambtenaar onherroepelijke schade toebrengen. En dat is toch het allerlaatste dat we zouden moeten kunnen mogen willen zien gebeuren.

Wat dacht je van zorg op maat, op basis van wat iemand op dat moment nodig heeft in zijn leven? Dat is effectiever, dus goedkoper. Preventie voorkomt dat brandjes uitslaande branden worden. Of kunnen zelfs voorkomen dat je brandjes moet gaan blussen.
Het functioneren van iemand met autisme, kent pieken en dalen. Het zou mooi zijn als er een hulpverlenend netwerk is waar iemand altijd op kan terugvallen wanneer nodig. Kan iemand zijn leven weer oppakken, al dan niet met begeleiding, dan kan de intensiviteit van de zorg worden afgeschaald. Maar die zorg is altijd binnen bereid wanneer er behoefte aan is.

Ontkom je niet aan gedwongen opname omdat iemand echt een gevaar is voor zichzelf of zijn omgeving, dan graag in een autisme-vriendelijke omgeving. Begrip voor wie iemand is, hoe iemand denkt en hoe hij in een crisis terecht is gekomen. Gericht op herstel.

Het huidige wetsvoorstel is een uiting van onbegrip. Want gehandicaptenzorg impliceert dat iemand levenslang is aangewezen op zorg. Wat niet alleen zonde van het geld is, maar ook zonde van iemands leven.