Aanpassing Maatregelenbesluit socialezekerheidswetten en Besluit Participatiewet vanwege Participatiewet in balans

Reactie

Vraag1

Met het aangepaste Maatregelenbesluit maken we de regelgeving voor gemeenten onnodig ingewikkeld.
Even terug in de tijd:
Tot 1.1.2015 was het opleggen van een maatregel redelijk overzichtelijk. Iedere gemeente kon volstaan met een maatregelverordening (inclusief percentages)
Vanaf 1.1.2015: extra (overbodige) arbeids-/re-integratieverplichtingen in de P-wet18 lid 4.
Gevolg: Minder overzichtelijk. Immers naast de maatregelenverordening kwamen er extra verplichtingen bij met bijbehorende hoge percentages. De jurisprudentie had er maar lastig mee.
Ik had de hoop dat met verdwijnen van art 18 lid 4 en volgende (P-wet in balans) we zouden terug keren naar de situatie van voor van 2015.
Helaas het wordt minder overzichtelijker dan dat het nu is.
Een Maatregelbesluit voor alle sociale zekerheidswetten lijkt overzichtelijk maar dat is het niet. Iedere wet heeft eigen verplichtingen waardoor het overzicht verdwijnt. De P-wet IOAW en IOAZ zijn er kunstmatig in opgenomen. 5 categorieën voor iedere wet maar inhoudelijk anders.
De gedragingen die in het maatregelbesluit worden opgenomen zijn de gedragingen die nu bij gemeenten in maatregelenverordeningen staan. Het is een overheveling van gedragingen.
Maar daarmee zijn we er niet. Naast het nieuwe maatregelbesluit blijft een maatregelverordening nodig omdat de gemeente iets moet regelen over gedragingen met het stempel "ongenoegzaam besef van verantwoordelijkheid". Dat is niet handig. En het overlapt met de gedraging in de categorie 4 onder b (ontslag op eigen verzoek).
Wat ook nieuw is: In categorie 1 staat dat een maatregel opgelegd kan worden bij een schending van art 17 lid 2. Dat gaat bv om weigering van huisbezoeken en het opvragen van bewijsstukken. Art 17 lid 2 kan leiden tot opschorting van bijstand, hersteltermijnen en beëindiging van bijstand. Tot op heden zit dat niet in maatregelsfeer. Vooral omdat het bij 17 lid 2 P-wet vaak gaat over het vaststellen van het recht op bijstand en niet over arbeids- en re-integratie verplichtingen. Die heldere knip lijkt nu doorbroken te worden . Bewust ? Volgens mij is het helderder om deze knip niet te maken en die gedraging te schrappen.
Kortom: Kies voor het meest eenvoudige model. Schrap gemeenten uit dit voorstel en keer terug naar een maatregelverordening (zoals voor 1.1.2015), niks meer niks minder maar wel helder.