Aanpassing Maatregelenbesluit socialezekerheidswetten en Besluit Participatiewet vanwege Participatiewet in balans

Reactie

Vraag1

Besluitvorming in opleggen van een maatregel neemt zo niet in acht of de overheid zijn haar taak de burger, uitkeringsgerechtigde met mate van de opgelegde maatregel direct onder het bestaansminimum en daarmee een indicatie kan geven de rechten van een basis inkomen voor de burger niet langer van toepassing zijn. Het niet langer kunnen voldoen aan de verplichtingen is gebonden aan evaluatie in praktijk werd echter direct overgegaan naar sanctie bij niet kunnen voldoen aan de verplichting. Bij met name problemen waarbij de burger niet kan voldoen omdat deze zelf niet instaat is door bijvoorbeeld ziekenhuis opname, of andere gegronde reden dat deze niet aan de verplichtingen kan voldoen overgang naar maatregels en zeker bij inkomsten die laag zijn een bestaansminimum vormen die bescherming van de burger vereisen door de overheid. Een bescherming op het ontnemen van bijvoorbeeld de beslagvrijevoet om in basis behoefte te blijven voorzien. De taak van de uitkering instantie gemeenten of uitvoeringsinstanties om een gedeelde taak als overheid te gaan uitvoeren waarbij de hoogte van overgebleven middelen voor de burger ver onder wat mogelijkerwijs een bestaansminimum de straf voor niet naleven van de verplichtingen in verhouding beter kan overlaten aan justitie, waarbij verzoek voor bewindsvoering en voorkoming van verdere nadelige gevolgen waar een gevangenis straf en bescherming kan bieden aan de burger met een periode dat er wel door opname in gevangenis een bestaansrecht door middel van eten, bescherming tegen kou en een vorm van mogelijkheid een bestaansminimum te geven ter bescherming van nog erger escaleren van problematiek en verplichtingen die de burger niet kan nakomen. Opleggen/Straf en mogelijkheden gegeven worden waarbij er voor de uitkeringsgerechtigde duidelijk gevolgen zijn maar dat de staat de burger beschermd en politie justitie (toewijzing van bewindsvoering) rechtbank beoordeeld hoe zwaar de straf moet zijn en mensen niet onder bestaansminimum of situatie gebracht worden waarbij de straf geen bestaansrecht gegeven word zwaardere en negatieve uitkomsten heeft in vergelijking tot het begeleiden van de nalatige naar een door de staat beschermde gevangenisstraf met bestaansmogelijkheden en de overheid geen situaties creëert waarbij rechten die niet menselijk meer zijn. De beoordeling gedaan moet worden met voor de uitkeringen waar de hoogte al erg dichtbij het bestaansminimum liggen ook de mate van straf direct grote gevolgen kunnen hebben.

Bijlage