Wetsvoorstel adviesrecht gemeenten bij schuldenbewind

Reactie

Vraag1

M.b.t. het wetsvoorstel heb ik een aantal zorgen:
1- Schuldhulpverlening komt vooral bij één partij te liggen en cliënten worden nog afhankelijker van de gemeente.
2- Uit de punten 6 en 7 van het concept lijkt te moeten worden geconcludeerd dat de gemeente niet alleen adviesrecht heeft, maar dat dat zodanig zwaarwegend wordt dat de aanvrager feitelijk verzocht wordt het verzoek in te trekken. Daarmee wordt het oordeel van de kantonrechter bemoeilijkt en het verzoeken om een oordeel ontmoedigt.
3- Er wordt bij punt 4 van het concept nergens duidelijk in hoeverre de lichamelijke of geestelijke toestand nog een beoordelingscriterium is in de afwegingen die gemaakt moeten worden en in hoeverre de gemeente die toestand moet of kan meewegen in de beoordeling c.q. het advies.
4- Er staat nergens in het concept dat de gemeente ook aan moet geven hoe de betrokkene geholpen gaat worden en hoe, vergelijkbaar met bewind, de hulp gewaarborgd zal worden.
5- Als de gemeente mag adviseren, moet toch ten minste de omvang van de schuldenproblematiek en de mate van "zelfredzaamheid" van de betrokkene beoordeeld worden. Het moet niet zo zijn dat de gemeente op deze manier kan besluiten de makkelijker dossiers op deze manier naar zich toe te trekken en de moeilijker dossiers aan de bewindvoerders over gaat laten.
Die neiging is er nu al her en der.