Afschaffing van de tegemoetkoming voor arbeidsongeschikten

Reactie

Vraag1

Mensen die ‘kiezen’ voor kinderen krijgen jaarlijks allerlei tegemoetkomingen, maar als je ‘slachtoffer’ wordt van een (in mijn geval chronische) ziekte ben je de sjaak. Je kiest nergens voor en hebt geen kans (meer) je inkomen op te krikken. Levert al 25 - 30% in een vanwege de WIA, maakt extra zorgkosten die ook steeds minder vaak vergoed worden en je dus zelf moet betalen (PAIS ~> niet gecontracteerde zorg) Ik snap best dat er soms ergens bezuinigd moet worden, maar waarom toch altijd bij de ‘zwaksten’ in onze samenleving.
In aanmerking voor zorgtoeslag kom ik ook al niet. Ik snap het delen niet met de samenleving, het zou toch zo moeten zijn (net als vroeger en nu nog steeds in vele culturen het geval is/was) dat de gezonden en welvarenden voor de zwakkere zorgen in de samenleving. In dit geval een vangnet vormen. Persoonlijk lijkt het me eerlijk dat iemand die chronisch ziek is met een WIA de tegemoetkoming ontvangt (want geen kans om (meer) te verdienen), maar (chronische) zieken die geen WIA ontvangen hebben wel een baan mag je verwachten en tellen net als anderen op de arbeidsmarkt toch. Een diabeet is ook chronisch ziek, maar kan wel gewoon een 40 urige werkweek maken als de ziekte onder controle is bijvoorbeeld.

Ik lees net over een vismigratie rivier door de afsluitdijk die 67 miljoen kost voor ons land! Daar springen de tranen me van in de ogen, daar is wel geld voor maar onze armen die opstaan zonder brood, onze zieken die zo graag willen maar niet kunnen worden geslagen met een stok.
Zo ook wat mij persoonlijk treft het afwijzen voor extra onderzoeksgeld voor PostCovid, als dat nou dat vissengeld was geweest, kon men een oplossing zoeken en de zieken die nu thuis zitten met een PAIS ziekte kunnen helpen om weer de arbeidsmarkt op te gaan, dat is een een goede manier van vooruitkijken…