Wet invoering reële ambitieovereenkomst

Reactie

Vraag1

Na tientallen jaren van gedegen opgebouwde pensioenen leven we in een tijd waar even, ja even maar, alles tegen zit. Lage rente, lage rendementen en ongekend gestegen levensverwachting. Dat kan een keer gebeuren en het gebeurt nu. Niet erg. Wel pijnlijk, maar voor de lange termijn niet opeens een trend. Ondertussen zijn de meeste aanspraken bovendien nog geheel en al overeind gebleven en is een enkeling een paar procent gekort. Niet leuk, maar leven = risico. U leeft langer en nog steeds krijgt bijna iedereen de volledig beoogde pensioenuitkering. Er is geld zat om die te blijven betalen en mógelijk moet er de komende 25 jaar nog wel een keer 5% van af. Prima.
Het uit de weg gaan van risico zit in de Hollander. In pensioenland is het vermijden van risico zeer kostbaar en daarmee onverstandig. Wie geld voor zeer lange tijd opzij zet, moet risico durven nemen. Dat is een economische natuurwet. Dat geeft een niet te miskennen grote kans op een goed pensioen tegen een betalabare premie. Wie elk risico wil vermijden en zijn geld in een sok wil stoppen, of a la Jonge Democraten in zijn eigen pensioensok wil bewaren, die zal dat betalen met een zeer forse verlaging op zijn pensioenopbrengt. En ook die verlaging is volledig zeker. Je moet er maar van houden. Kortom: hoe pijnlijk het ook is om incidenteel een indexering niet te krijgen en incidenteel tegen tientjes korting op te lopen: lange termijn beslissingen vragen om lange termijn keuzes. Beheerst risico nemen dus, daarover nog beter vertellen, maar niet vervallen in een zeker maar zinloos laag pensioen.