AMvB Dierwaardige Veehouderij

Reactie

Vraag1

Veel van de aangekondigde maatregelen - ik spreek voor de kalverhouderij - zijn al heersende praktijk. Als dierenarts ondersteun ik de meeste maatregelen al staan er wel een paar tussen die op - menselijke - emotie gebaseerd zijn en niet zozeer op praktijkgegevens.

Bijvoorbeeld: verhogen van de transportleeftijd. Top op heden hebben we de toegevoegde waarde van oudere aanvoerleeftijd van DE (Duitse) kalveren niet ontdekt. Terwijl tegelijkertijd de IE (Ierse) kalveren - die in de ogen van veel mensen te lang onderweg zijn - goed presteren: lage uitval, weinig ziekte. Dus het is best lastig te onderbouwen om dieren langer op de melkveebedrijven te houden. Sterker nog: ik denk en zie dat een jong dier een verandering in de omgeving beter accepteert dan een iets ouder kalf, dus dat een verplaatsing op jongere leeftijd met minder stress gepaard gaat.

Ook aangaande de vierkante meters, elke keer maar weer een paar cm erbij doet de veehouders steeds op kosten jagen. Ik denk dat het beter is om te spreken over leefruimte. Een kalf moet 10 of 14 of 20 vierkante meter tot z'n beschikking hebben en deelt die ruimte met een aantal kalveren. Door steeds te spreken van 1,8 of 2 vierkante meter per kalf doe je nog steeds geen uitspraak over leef- en bewegingsruimte.

Veel is er al gesproken over individueel huisvesten. We hebben natuurlijk al ruime ervaring met groepshuisvesting vanaf opzet. En dat valt niet helemaal mee wat betreft diarree, medicijngebruik en uitval. Ik snap de emotie, maar is deze ook werkelijk gefundeerd op onderzoek? Individuele huisvesting - uiteraard met de huidige hekjes die onderling contact gewoon mogelijk maken - gedurende de eerste 14 dagen na opzet maakt een goed toezicht mogelijk, zorgt er ook voor dat ieder kalf z'n eigen portie kan opmaken zonder concurrentie van hokgenoten (de verschillen in drinksnelheid op deze leeftijd is enorm). In die periode kunnen ook de kalveren gesorteerd/geselecteerd worden met een gelijke drinksnelheid, die dan samen een groep vormen. Als de kalveren in de kalverhouderij niet meer individueel opgevangen mogen worden, zal dit het welzijn van het individuele kalf niet ten goede komen. Daarvoor zijn de verschillen in grootte, drinksnelheid, voerniveau, immuunstatus tussen de kalveren van de verschillende melkveebedrijven te groot.