Wijziging van de Archiefwet 1995 ter uitvoering van overweging 158 van de Algemene verordening gegevensbescherming

Reactie

Vraag1

Artikel 15 van de archiefwet was heel duidelijk: informatie is openbaar. Er zijn beperkingen mogelijk op die openbaarheid, maar daarna is het archief openbaar. Voor iedereen. Het Nationaal Archief heeft juist gehandeld door het CABR archief digitaal toegankelijk te maken, omdat zij al voorzagen dat fysiek opvragen niet voor iedereen mogelijk was en mogelijk tot lange wachttijden zou leiden. Dat alles schaadt die openbaarheid. De taak om overheidsarchieven toegankelijk te houden voor burgers, onderzoekers en journalisten een kerntaak van het Nationaal Archief. De AP is hier pertinent voor gaan liggen en stapt daarmee buiten de paden: hoe kan het zijn dat de rechten van de AVG worden opgerekt tot buiten het leven van de betrokkenen en dat de rechten van burgers die inzage willen zodanig worden ingeperkt? Dat is geen openbaarheid. Met de opmars van desinformatie, het wissen van geschiedenis door overheden en angst voor feiten is dit het moment om stelling te nemen voor die belangrijke taak: Overheidsinformatie is openbaar. De overheid is transparant. Ik vind het ten eerste onnodig dat de wet wordt aangepast, want die voorziet al in deze gevallen, maar ondersteun deze wijziging, als informatieprofessional volledig: het is goed om dit belangrijke punt expliciet en duidelijk in de wet op te nemen. Ik hoop dat de uitvoering, voor alle onderzoekers en burgers, ook snel kan gaan zodat de archieven weer openbaar toegankelijk zijn. Voor iedereen. Altijd. En zonder beperkingen.