Wet gemeentelijke taak mogelijk maken asielopvangvoorzieningen

Reactie

Vraag1

Ik wil graag een significant bezwaar naar voren brengen tegen dit wetsvoorstel. Namelijk dat het enkel en alleen op overheden gericht is. Hierdoor is de zogeheten 'menselijk maat' ver te zoeken en dan bedoel ik de menselijke maat die ziet op de inwoners/burgers van Nederland. Zoals ik het heb begrepen 'dient de menselijke maat uitgangspunt te zijn voor het hele pallet van dienstverlening door de overheid' (zie brief aan de Vz van de TK van 11 juli 2022, kenmerk 2022-0000369621). Ik zie daar alleen helaas niets van terug in dit wetsvoorstel noch in de MvT. Sterker nog, dit wetsvoorstel neigt er naar in strijd te zijn met dit uitgangspunt. De opgave voor de komende periode is immers het herstellen van het vertrouwen in de overheid. De overheid moet betrouwbaar, dienstbaar, dichtbij en rechtvaardig zijn. Deze doelen worden met onderhavig wetsvoorstel niet behaald. Althans er is geen enkel inzicht verschaft over het effect van de uitvoering van dergelijke regelgeving op voornoemde uitgangspunten, terwijl dit wel tot de mogelijkheden behoort (zie brief aan de Vz van de TK van 16 augustus 2022, kenmerk 4160061). Als u zich verdiept in de wijze hoe de kwestie -als genoemd in de brief van 16 augustus- zich aan het afwikkelen is, dan kan dat niet anders dan leiden tot de conclusie dat de 'ruimtelijke keuze' van de overheid 'waar asielopvang binnen de gemeente plaatsvindt', het vertrouwen in de overheid niet bevordert en dan druk ik mij nog zacht uit. Wat de (onevenredige) gevolgen of neveneffecten van dit wetsvoorstel zijn, is daardoor niet duidelijk. De afwegingen waarom het algemeen belang bijvoorbeeld prevaleert boven het burgerbelang zijn ook niet benoemd en daardoor onduidelijk. Een eventuele botsing met grondrechten van burgers is niet onderzocht. Het perspectief van de burger is eigenlijk (helemaal) niet betrokken. Kortom: er wordt geen dan wel onvoldoende recht gedaan aan de belangen van burgers. De menselijke maat mist.