Wetsvoorstel dubbele bemiddelingskosten

Reactie

Vraag1

Als men de huurderscourtage netjes regelt, is het een duurzaam en eerlijk verdienmodel. Huurders vinden het geen probleem om te betalen als het maar helder is geregeld, de belangen van de huurder worden behartigd en de hoogte van de courtage (doorgaans een maand huur plus BTW) redelijk is. Het is een verdienmodel dat decennia lang prima heeft gedraaid in de sector. De hypotheekmarkt lijkt sterk op de huursector. De hypotheekbemiddelaar heeft in die markt een lange termijn relatie met de aanbiedende bank en niet met de consument. Die werkwijze houdt in dat door de hypotheekbemiddelaar tweezijdig bemiddeld mag worden en de vergoeding van de consument gevraagd moet worden. De omgekeerde wereld ten opzichte van waar men nu met de huursector heen wil. In de huurmarkt in Nederland spelen problemen: i) ernstig tekort aan vrije sector huurwoningen ii) scheefwonen iii) wietteelt in huurwoningen. Huurderscourtage is niet de oorzaak van deze problemen. Huurderscourtage is überhaupt geen maatschappelijk probleem. Het is daarom onbegrijpelijk wat de gedachte achter de voorgestelde wetsaanpassing is. De onafhankelijke bemiddelaar wordt door concurrenten nog steeds stelselmatig zwart gemaakt in allerlei persuitingen. Daarnaast worden huurders middels standaarddagvaardingen opgezet tegen bemiddelaars. De vrees bestaat dat er ten onrechte een beeld is geschetst in de pers en nu ook door een lobby in Den Haag dat bemiddelaars en huurderscourtage de oorzaak van allerlei ellende zijn. De politiek zou beter haar energie kunnen richten op de echte problemen, in plaats van iets willen verbieden dat in essentie niet fout is en in andere sectoren zoals de hypotheekmarkt juist zelfs verplicht is.
De bedoeling van de wet is de bescherming van de huurder (consument). Maar als makelaars die woningaanbod publiceren de courtage in alle gevallen bij de verhuurder zouden moeten neerleggen, zullen zij niet meer de belangen van de huurder behartigen, maar die van de verhuurder. De huurder die woonruimte zoekt zal dus twee professionele partijen tegenover zich gesteld zien, de verhuurder én de makelaar. Of de huurder zich dat voldoende realiseert en of hij beseft dat hij er verstandig aan doet een eigen makelaar in te schakelen die zijn belangen behartigt is zeer de vraag. Uiteindelijk wordt de huurder niet beschermd, maar als het ware vogelvrij verklaard.