Wet vereenvoudiging beroepenstructuur psychologische beroepen

Reactie

Vraag1

Geachte mevrouw, heer.

1. Voor welk probleem is dit wetsvoorstel een oplossing? Voor de lange wachtlijsten in de geestelijke gezondheidszorg? Voor de kwaliteit ervan? Voor de kosten? Voor de administratieve belasting van de zorgverleners? Is er een aantoonbare behoefte aan generalisten in de zorg i.p.v. specialisten? Wat gaat er mis doordat er verschillende specialismen zijn op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg? Gáát er hierdoor eigenlijk wel iets mis?
2. Voor wie is deze ‘vereenvoudiging beroepenstructuur’ belangrijk? De patiënt/cliënt wordt veelal doorverwezen door de huisarts, die in staat moet worden geacht het onderscheid tussen 4 verschillende specialisaties te kunnen maken. Zorgverzekeraars kunnen cliënten ook helpen de juiste zorgverlener te vinden. Is er onderzoek naar hoeveel patiënten/cliënten bij een ‘verkeerde’ specialist terechtkomen? Is er eigenlijk wel sprake van aantoonbare toegevoegde waarde door dit wetsvoorstel?
3. Wat kost deze ‘vereenvoudiging beroepenstructuur’? In extra opleidingsuren, in langere wachttijden, in communicatie over de ’nieuwe beroepen’, in verlies aan kwaliteit door een lagere graad van specialisatie van deze ‘generalisten’ en in verlies aan werkplezier voor de specialisten die tegen wil en dank generalist moeten worden? Kunnen we dat geld in de zorg eigenlijk niet beter besteden aan het oplossen van de wachtlijsten?!
4. En tot slot: er lijkt sprake van rechtsongelijkheid als de ene groep ‘automatisch’ de nieuwe titel verkrijgt en de andere groep daar nog veel opleidingsjaren tegenover moet zetten. Óf er zijn specialisten, óf iedereen wordt verplicht dezelfde opleidingselementen te volgen. Het principe ‘Gelijke monniken gelijke kappen’ lijkt me ook hier van toepassing.
Zoveel vragen en zo weinig antwoorden/feiten, kortom: dit is géén goed (onderbouwd)wetsvoorstel, niet doen!