Wet vereenvoudiging beroepenstructuur psychologische beroepen
Reactie
Naam
|
J. Cornelis
|
Plaats
|
Amsterdam
|
Datum
|
18 februari 2024
|
Vraag1
Wat vindt u van dit wetsvoorstel?
Als psychiater / psychotherapeut en ex-opleider voor artsen in opleiding tot psychiater heb ik met stijgende verbazing dit wetsontwerp gelezen.
Het psychotherapeutisch denken en handelen is voor iedereen werkzaam binnen de GGZ, zowel intra- als extra-muraal, de basis waarop gewerkt wordt. Het toewijzen aan een speciale beroepsgroep, de psychologen, van dit psychotherapeutisch handelen wekt verzuiling van de GGZ nog verder in de hand. Gezien het feit dat een groot gedeelte van de psychologen niet kiest voor de specialistische GGZ, met name intramuraal, is er ook een groot gevaar dat door deze wetgeving deze groep cliënten niet de zorg gaan krijgen waar zij ook gebaat bij zijn. Een discriminatie van de cliënten groep die we moeten voorkomen.
Daarnaast staat deze wetgeving haaks op het Integraal Zorg Akkoord om de volgende twee redenen.
1) Waar in het IZA akkoord gevraagd wordt om over de domeinen van zorg heen te kijken gaan we binnen de GGZ juist weer meer verkokeren wat verwijzing en behandelingen voor cliënten en verwijzers (o.a.) huisartsen alleen maar minder inzichtelijk maakt en behandelingen binnen de GGZ meer verbrokkeld met minder continuïteit gaan worden. Oftewel behandelingen worden gecompliceerder waarbij er minder overzicht is wie wat doet, met als groot risico meer frustratie voor client en verwijzer, langer durende behandelingen en daarbij hogere kosten.
2) Het IZA akkoord is opgesteld omdat we juist handen "aan het bed" tekort gaan krijgen in de toekomst. In dit voorstel moeten psychotherapeuten ook opgeleid worden als manager en onderzoeker. Dit is onbegrijpelijk en leidt tot verspilling van geld dat hard nodig is om de zorg juist op de huidige kwaliteit te houden.
Dit wetsvoorstel lijkt meer opgesteld te zijn om een bepaalde beroepsgroep stevig in het zadel te zetten dan dat het voor patiënten een verbetering van de zorg oplevert, om over het gebrek aan duurzaamheid nog maar te zwijgen.
Daarnaast is deze wetgeving een schoffering voor de huidige groep psychotherapeuten die nu al hoog complexe problematiek behandelen.