Wet vereenvoudiging beroepenstructuur psychologische beroepen

Reactie

Vraag1

Een bijzonder slecht voorstel om diverse redenen:
1. De investeringen die worden gedaan in een nieuwe beroepenstructuur staan in geen verhouding tot het probleem. Patiënten lijden, mijns inziens, niet onder de huidige beroepenstructuur. Is er onderzoek waaruit blijkt dat de huidige beroepenstructuur niet eenvoudig genoeg is voor patiënten? Ik vermoed van niet. Mocht dat onderzoek er wel zijn en patiënten klagen over ondoorzichtige beroepenstructuur: is dat op dit moment het meest urgente en belangrijke probleem in de geestelijke gezondheidszorg?
2. De toegankelijkheid van de zorg komt nog verder onder drukt te staan. Orthopedagogen zullen afhaken omdat er geen doorgroei mogelijkheden meer voor ze zijn. Langere wachtlijsten in de jeugdzorg tot gevolg. Psychotherapeuten (zonder BIG registratie als GZ-psycholoog) moeten gaan investeren in nascholing en kunnen in die tijd geen cliënten zien. Wederom: langere wachttijden
3. De zorg wordt duurder. Naast ruim 2000 klinisch psychologen zullen zo’n 5000 psychotherapeuten instromen in het nieuwe beroep klinisch psycholoog-psychotherapeut. In veel instellingen krijgt de klinisch psycholoog in een schaal hoger betaald. Als slechts de helft van de voormalige psychotherapeuten dat ook eist, dreigt voor instellingen (die nu al onder grote financiële druk staan) faillissement. Waardoor de toegankelijkheid weer verder onder drukt komt te staan.
4. Klinisch psychologen kiezen bewust voor een specialisatie in psychotherapie én zorg voor zeer complexe doelgroepen (naast wetenschappelijk onderzoek en management). Psychotherapeuten kiezen bewust voor psychotherapie aan cliënten die ‘rijp’ zijn voor psychotherapie. Psychotherapeuten moeten in het nieuwe beroep dan ook gaan werken met ernstig ontregelde cliënten, crisis gevoelige cliënten en de meest complexe doelgroepen. Daar zijn tenslotte de wachtlijsten het langst. Gebeurt dit niet, dat vrees ik, gaat er straks nog meer geld (want betaald in een schaal hoger) naar de de minder complexe patiënten. Daarmee komt de toegankelijkheid van de zorg weer verder mee onder druk te staan.