Wet vereenvoudiging beroepenstructuur psychologische beroepen

Reactie

Vraag1

Op dit moment ben ik arts in opleiding tot specialist, psychiatrie. Ik zie het geven van psychotherapie als een belangrijk, nuttig en leuk onderdeel van mijn (aanstaande) vak. Ik denk dat psychiaters een unieke combinatie van expertise kunnen bieden binnen de geestelijke gezondheidszorg: in de zin van dat ze kennis en kunde hebben op zowel het gebied van psychotherapie áls biologische behandelingen (zoals medicatie, ECT) áls comorbiditeit met somatische aandoeningen en behandelingen die patiënten hiervoor krijgen vanuit andere medisch specialisme. Het is wat mij betreft belangrijk dat het geven van psychotherapie daar onderdeel van blijft én dat dit, in bijvoorbeeld het dragen van titel, ook een zichtbaar onderdeel blijft. Niet alleen op dit moment, maar ook in de toekomst als duurzaam onderdeel van het vak van een psychiater.

Momenteel zijn psychiaters, klinisch psychologen en psychotherapeuten bevoegd en bekwaam om psychotherapie uit te voeren. Doel van het wetvoorstel is meer helderheid verkrijgen in de psychologische beroepen. Echter met het
opheffen van de beroepen klinisch psycholoog en psychotherapeut en het ontstaan van het beroep klinisch psycholoog-psychotherapeut, zijn psychiaters de enige beroepsgroep die psychotherapie wel mogen uitvoeren, maar niet de titel psychotherapeut hebben. Dit zal tot verwarring kunnen leiden bij patiënten, GGZ instellingen, verwijzers, zorgverzekeraars etc. Derhalve vind ik het wetsvoorstel geen goede zaak.