Wet vereenvoudiging beroepenstructuur psychologische beroepen

Reactie

Vraag1

Het idee om de GGZ te versimpelen voor cliënten en verwijzers is op zichzelf een goed idee. Het idee waarop hier vorm aan wordt gegeven sta ik niet achter. Ten eerste vind ik het zeer teleurstellend dat het NIP en NVO niet meer vruchtbare gesprekken hebben gehad, waardoor de beroepenstructuur geen gezamenlijk plan is voor psychologen en orthopedagogen. Het idee dat psychologen zich in de toekomst primair zullen richten op het individu en dat orthopedagogen zich primair zullen richten op de context is naar mijn inziens een zeer versimpeld en abstract idee. In de praktijk zie ik bijna alleen maar casussen waarbij zowel het individu als de context van belang zijn, zeker bij jeugd. Het is erg beperkt om hulpverleners maar op één zienswijze op te leiden, aangezien dit kan leiden tot tunnelvisie. Bovendien bestaat een dergelijke duidelijke scheiding ook niet in de praktijk: de orthopedagogen en psychologen doen hetzelfde werk en zijn in feite inwisselbaar. Het gebeurt vaak genoeg dat iemand orthopedagogiek gestudeerd heeft en uiteindelijk toch individueel gericht en met volwassenen wil werken. Het zou jammer zijn dat zo'n abstracte scheiding een dergelijke overstap niet meer zou toelaten. Met deze ontwikkeling wordt de opleiding orthopedagogiek gedevalueerd, omdat de kans groter is dat psychologen een BIG-postmaster kunnen volgen, omdat de GZ-opleiding vergoed wordt in tegenstelling tot de opleiding tot Orthopedagoog-Generalist die niet vergoed wordt. Bovendien zullen orthopedagogen de kans niet meer hebben om in te stromen in de opleiding tot GZ-psycholoog, terwijl zij kwalitatief gezien voldoen aan de toelatingseisen. Zo zijn er de afgelopen jaren geen problemen ondervonden wanneer orthopedagogen de GZ-opleiding volgden. Verder kunnen orthopedagogen niet meer specialiseren tot Klinisch Psycholoog-Psychotherapeut, waardoor zij ook niet kunnen doordringen tot deze laag specialisten die hoger in de hiërarchie staan dan GZ-psychologen en Orthopedagoog-Generalisten en die regelmatig ook management-posities bekleden. De orthopedagoog krijgt dus niet alleen minder kansen, maar de GGZ zal dus vorm gegeven worden vanuit slechts één visie (die van het individu i.p.v. de context). De vraag is: maakt deze abstracte scheiding tussen orthopedagogen en psychologen daadwerkelijk de zorg overzichtelijker, kwalitatiever en financieel minder belastend? Dat geloof ik absoluut niet.