Wet vereenvoudiging beroepenstructuur psychologische beroepen

Reactie

Vraag1

Dit voorstel is niet helpend.
Op dit moment zijn psychiaters, klinisch psychologen en psychotherapeuten
bevoegd én bekwaam om psychotherapie uit te voeren.
Doel van het wetvoorstel is meer helderheid verkrijgen in de psychologische beroepen. Echter, met het opheffen van de beroepen klinisch psycholoog en psychotherapeut en het ontstaan van het beroep klinisch psycholoog-psychotherapeut, zijn psychiaters de enige beroepsgroep die psychotherapie wél mogen uitvoeren, maar niet de titel psychotherapeut hebben. Dit zal juist tot verwarring leiden bij patiënten, GGZ instellingen, verwijzers en zorgverzekeraars.

Daarnaast zouden volgens dit wetvoorstel alle psychotherapeuten zich moeten omscholen naar KP-PT. Er is een groot gebrek aan behandelaren die complexe psychotherapie uitvoeren, oa. Bij persoonlijkheidsproblematiek. Echter, met dit voorstel zullen de huidige (arts-, en andere niet GZ-psychologen)psychotherapeuten veel tijd kwijt zijn met én omscholen én eventuele verplichte management en onderzoekstaken. Dit gaat ten koste van de tijd om patiënten te behandelen.

Verder doet een samenvoeging van de klinisch psycholoog en psychoterapeut af aan beide beroepen. De opleiding tot psychotherapeut zit weliswaar in de opleiding tot klinisch psycholoog (overigens niet vice versa), maar het zijn twee totaal verschillende groepen collega's met andere wensen, taken, specialisatie en expertise.

Daarnaast bestaat het risico dat er steeds meer hulpverleners hun aanbod buiten de reguliere zorgverlening gaan aanbieden, waardoor het alleen maar meer onduidelijk wordt voor patiënten die hulp zoeken (en duurder).
Alle overgangsregelingen zullen alleen maar leiden tot meer administratie en kosten zonder dat de zorg er uiteindelijk door verbeterd, en het werkplezier wordt behouden.

M den Haan, psychiater, psychotherapeut