Besluit abonnementstarief Wmo 2020 en bevoegdheid kwijtschelding CAK bij tekortkomingen keten

Reactie

Vraag1

Het besluit is alleen effectief als de gemeenten in hun berichtgeving naar het CAK gebruik maken van eigen (beschikbare) informatie en deze niet via eigen eisen (en definities) voor dit doel opvragen bij de zorgaanbieders.
Het risico bestaat, dat gemeenten de berichtgeving over start, stop en opschorting ondersteuning, afwentelen op de zorgaanbieders, waarbij gemeenten (verschillende) definities hanteren en de zorgaanbieders volgens die definities de informatie moeten aanleveren. Dit leidt tot lastenverzwaring bij zorgaanbieders, terwijl één van de doelen van de maatregel is, uitvoeringslasten te verminderen. De afhandeling van het abonnementstarief is een zaak tussen gemeente, cliënt en CAK. Goede informatie richting de cliënt is belangrijk. De cliënt moet weten waarom in maand x de eigen bijdrage start. Laten de gemeenten voor de berichtgeving aan het CAK dan ook gebruik maken van de informatie waarover zij zelf beschikken.
Daarnaast bestaat het risico dat gemeenten de start- en stopberichten binnen het huidige berichtenverkeer, die tussen gemeenten en zorgaanbieders worden gebruikt voor de financieel-administratieve afhandeling, worden ingezet voor dit doel. Deze berichten hebben een andere functie en kunnen anders zijn dan de startdatum van de zorg zoals de cliënt deze ervaart. Gezien de verschillende interpretaties van start zorg is het (nog) niet mogelijk de start zorg van de aanbieder te gebruiken.
De gemeenten kunnen wel achteraf (op basis van de declaratie) vaststellen wanneer er zorg is geleverd en de daadwerkelijk te heffen eigen bijdrage vervolgens afleiden. Als gemeenten uitgaan van de beschikkingsdatum en de daadwerkelijke start van de zorg/ondersteuning ligt later, bijv. door wachtlijsten, dan kunnen gemeenten de teveel geheven bijdragen terugbetalen aan de cliënt. Het zal voor de cliënt prettiger zijn het teveel betaalde geld terug te krijgen dan achteraf een rekening te moeten betalen.
Als gemeenten de informatie toch via berichtenverkeer met zorgaanbieders willen verzamelen dan dienen er eenduidige definities en procedures te komen voor (datum) start, stop en opschorting ondersteuning. Hierbij dient rekening te worden gehouden met de hierboven gemaakte opmerking dat het huidige berichtenverkeer is ingericht op financieel-administratieve afhandeling tussen gemeente en zorgaanbieder en niet tussen zorgaanbieder en cliënt of tussen gemeente en cliënt.

Vraag2

o Vervoer wordt uitgesloten van eigen bijdrage volgens abonnementstarief (art. 2.1):
De zin “Gemeenten houden de beleidsvrijheid om het vervoer onder het abonnementstarief te brengen als dit bijvoorbeeld beter aansluit bij de lokale uitvoeringspraktijk” lijkt in tegenspraak met de uitsluiting.
o De Eigen bijdrage voor Beschermd Wonen met pgb wordt gecorrigeerd en daarmee verhoogd.
Dit vraagt om een zorgvuldige communicatie. Wat gebeurt er met de kleine groep personen die nu de lage eigen bijdrage betaalt? Gaat die ook meer betalen en wanneer gaat dit dan in?
o Heffing eigen bijdrage pgb iWlz en Wmo vanaf toekenningsbeschikking / verleningsdatum pgb.
Dit betekent dat er al een eigen bijdrage wordt geheven voordat er zorg of ondersteuning wordt gestart. Wat als cliënt afziet van zorg/ondersteuning? Ontvangt de cliënt de geheven bijdragen dan terug?