Implementatiebesluit assurance-onderzoek duurzaamheidsrapportering

Reactie

Vraag1

Ik zou graag de aandacht willen vestigen op een (in mijn ogen) inconsistentie met betrekking tot de rol van de accountant die voortvloeit uit het ontwerp implementatiebesluit assurance-onderzoek duurzaamheidsrapportering en ook het daaraan ten grondslag liggende Wet implementatie richtlijn duurzaamheidsrapportering.
In het voorgestelde besluit en aanpalende wetgeving is de review van het digitaal markeren van de duurzaamheidsrapportage in de wet- en regelgeving geregeld. Deze digitale markeringen moeten worden opgenomen in een specifieke sectie van het Bestuursverslag, dat net als de rest van de jaarlijkse rapportage in XHTML-formaat moet worden opgesteld en gedeponeerd. In het recent van kracht geworden Besluit elektronische deponering handelsregister is dat geregeld voor grote, niet-beursgenoteerde, rechtspersonen conform Standard Business Reporting (SBR).
SBR bepaalt onder andere dat de te deponeren jaarlijkse rapportage moet worden voorzien van digitale markeringen. Deze verplichting gaat in voor boekjaren die beginnen op of na 1 januari 2025. De rol van de accountant bij de controle van en afgeven van een oordeel bij deze digitale markeringen is echter nog niet geregeld.
Zonder een expliciete inbedding van die rol in wet- en regelgeving ontstaat de situatie dat er bij de jaarlijkse rapportage van een grote rechtspersoon wèl assurance wordt gegeven bij (1) het getrouwe beeld van de jaarrekening (2) de inhoud van de duurzaamheidsrapportage en (3) de digitale markering van de duurzaamheidsrapportage maar geen assurance bij (4) de digitale markering van de jaarrekening.
Dit is niet alleen inconsistent binnen de jaarlijkse rapportage van een rechtspersoon; Bij beursgenoteerde rechtspersonen gaat de accountant straks wèl assurance afgeven bij alle vier hiervoor genoemde onderdelen van de jaarlijkse rapportage. Bij middelgrote ondernemingen die al sinds jaren moeten deponeren d.m.v. SBR heeft de accountant al sinds het begin een rol bij het beoordelen van de digitale markering van de jaarrekening.
Dit kan de controlerend accountant in een lastige positie plaatsen voor wat betreft de reikwijdte van zijn werkzaamheden en zijn verklaringen over de jaarlijkse rapportage, ook omdat Controlestandaard 720 expliciet digitale markeringen uitsluit.
Idealiter zou ALLE informatie in de jaarlijkse rapportage van organisaties, dus zowel zichtbaar als digitaal, onder de wettelijke controle te plaatsen, net zoals de EU met ESEF heeft gedaan.