Wijziging Besluit kwaliteit gastouderbureaus en Besluit landelijk register kinderopvang ivm verbetertraject gastouderopvang

Reactie

Vraag1

Ik werk bijna 30 jaar als gastouder. De laatste jaren bij een fijn wat kleiner gastouderbureau, waarbij ik de begeleiding van hen uit als ondersteunend ervaar. In die bijna 30 jaar heb ik echter gewerkt met meerdere gastouderbureaus (GOB). Heb deze zien opkomen, zich zien ontwikkelen. Maar ook heb ik het tegenovergestelde zien plaatsvinden. Er waren cowboys die een bureau hadden opgestart zonder zelf te weten wat het opvangen en begeleiden van jonge kinderen met zich meebracht. Alleen vanwege het verdienmodel. In elk geval heb ik de nodige praktijkervaring opgedaan. Positief en minder positief. Het was een continu leerproces. Waarin ik ondersteuning door GOB's en hun medewerkers heb ervaren. En waar ik ook meerdere malen aan de lijve ondervonden dat een erg jong meisje, als vertegenwoordiger van het GOB en waar nog nauwelijks de inkt van het diploma van de opleiding Pedagogisch Medewerker was opgedroogd, tegenover mij kreeg. Eén van hen heb ik eens gevraagd, 'wat maakt nou dat jij mij kan vertellen hoe ik kinderen moet opvangen? Vanuit welke zelf opgedane ervaring kun je dan putten?' Ik kreeg er geen eenduidig antwoord op. Zelfs heb ik een keer een GGD inspecteur op visite gehad die zelf ook geen enkele ervaring in het opvoeden en begeleiden van kinderen had en mij om advies vroeg. Ja, ik ben voor iedere vorm van kwaliteitsverbetering in de gastouderopvang! Maar ik vraag de beleidsbepalers dan ook goed na te denken om kwaliteitseisen, waaronder opgebouwde ervaring, aan bijvoorbeeld een coach te stellen. Want kwaliteitsverbetering vindt niet plaats door coaching van jonge mensen met alleen een theoretisch kennis. Ook vraag ik de beleidsbepalers om een reëel tijdpad aan het verbetertraject mee te geven. Waarbij de toch al onder druk staande gastouders niet met de rug tegen de muur komen te staan om te voldoen aan de nieuwe eisen. En waar GOB's gelijker tijd ook voldoende tijd krijgen om coaches met praktijkervaring aan te stellen die de beoogde kwaliteitsverbetering professioneel kunnen ondersteunen. Een reëel tijdpad vindt ik zelf 2 tot 3 jaar met ingebouwde evaluatiemomenten waarbij gastouder en GOB gezamenlijk aan de kwaliteitsslag kunnen werken. Tot slot wil ik de beleidsbepalers ter overweging aanreiken om eens te (laten) kijken naar de werkelijk ervaren gastouders om hen eventueel toekomstig als coach te kunnen inzetten.