Instructieregel permanente bewoning recreatiewoningen

Reactie

Vraag1

Na het bekijken van de uitzending "Campingterreur" van Zembla op zondag 16 februari 2025 werd mij pijnlijk duidelijk hoe in de loop der tijd veel vitale vakantieparken zijn veranderd in niet-vitale parken, o.a. doordat gemeenten niet in staat waren om te zorgen dat gemeentelijke voorzieningen op de parken (bijvoorbeeld riolering, wegen) op peil bleven. Hierdoor verdween de toeristische functie, wat voor de gemeenten leidde tot verminderde inkomsten door toeristenbelasting. Voor de vaste bewoners was dit meestal geen groot probleem (zij investeerden zelf in het onderhoud van hun huis) tot het park verkocht werd aan een investeerder en zij weinig tot geen rechten bleken te hebben om de kosten, die zij in het huis gestopt hadden, vergoed te krijgen. Bovendien raakten zij dakloos.
Hoe had dit voorkomen kunnen worden?
Door permanente bewoning onder voorwaarden legaal te maken; niet tijdelijk voor tien jaar, maar door deze bewoners de zekerheid te bieden dat ze er mogen blijven wonen zo lang zij willen. Dat geeft rust op het park, dat motiveert bewoners om te investeren in hun huis. Dat leidt tot veiligheid op het park, omdat permanente bewoners criminele activiteiten makkelijker kunnen identificeren dan vakantiegangers.

Gemeenten kunnen dit niet alleen, landelijke regie is cruciaal.
Als dat niet gebeurt zullen gemeenten blijven zoeken naar een toename van toeristische inkomsten door te stimuleren dat niet-vitale parken worden getransformeerd in vitale vakantieparken. Dit resulteert in verlies van huisvesting, maar (nog erger in mijn ogen) ook voor onrechtvaardige behandeling van woningzoekenden die dachten een thuis gevonden te hebben.