Instructieregel permanente bewoning recreatiewoningen

Reactie

Vraag1

Het voornemen is toe te juichen. Het is een effectieve en proportionele deeloplossing voor het nijpende woningtekort. Het creëert rechtszekerheid voor een kwetsbare groep in de samenleving.

De bijbehorende voorwaarden zijn grotendeels werkbaar met uitzondering van het gegeven dat de regelgeving voorziet in een limitatieve lijst van bewijsmiddelen op grond waarvan permanente bewoning aangetoond kan worden. Daarover het volgende. De realiteit is - en dat onderkent ook de toelichting op het voorstel - dat permanente bewoning veelal illegaal plaatsvindt. Dit brengt mee dat de betrokkenen geen officiële stukken zullen kunnen overleggen om permanente bewoning aannemelijk te maken. Gelet op het illegale karakter van de bewoning heeft men zich vaak juist niet op het relevante adres laten inschrijven en laat men ook correspondentie met overheidsinstanties naar een ander adres toesturen. Een en ander is uiteraard een inherent effect van het verbod op permanente bewoning. Indien de limitatieve lijst van bewijsmiddelen gehandhaafd zou worden, ondermijnt dat in hoge mate de effectiviteit van de voorgestelde maatregel. Een hoog percentage van de beoogde doelgroep zou het benodigde bewijs namelijk niet kunnen leveren. Het is dus geboden vrij bewijs toe te staan om permanente bewoning aan te tonen. Daarnaast is noodzakelijk een lage bewijsdrempel te hanteren. Voldoende zou moeten zijn dat permanente bewoning niet op voorshands onaannemelijk voorkomt. Bij afwezigheid van deze wijzigingen zal de maatregel ineffectief blijken.