wetsvoorstel bijdrage strafvordering en slachtofferzorg

Reactie

Vraag1

In de toelichting wordt niet ingegaan op de staatsrechtelijke en grondwettelijke bezwaren zoals het feit dat een verdacht niet moet meewerken aan zijn eigen veroordeling en dus ook niet verplicht kan worden om mee te betalen eraan, of een dergelijke maatregel geen dubbule straf inhoudt, naast de reeds door de rechter opgelegde strafrechterlijke gevangenisstraf of geldboete, ...
Daarnaast wordt evenmin ingegaan op de werking van de mogelijkheden tot doorberekening in andere landen. Er wordt enkel verwezen naar een wettelijke bepalingen, maar nergens wordt er iets gezegd over de uitvoering ervan. Hoeveel keer zijn kosten werkelijk doorberekend? Wat zijn de werkelijk geïnde bedragen daarvan? Wat ziijn de kosten van de uitvoering? Er is rekening meegehouden dat een verdachte die veroordeeld wordt, geen inkomsten meer heeft?
Verder worden de effecten van dit wetsvoorstel op het verloop van het strafproces niet in kaart gebracht. Zal een verdachte niet gedwongen worden om ter voorkoming van hoge kosten voor strafvordering tte bekennen (ook al heeft hij misschien de feiten niet gepleegd)? Zal een verdachte op basis van financiële afwegingen gedwongen worden om ten onrechte een transactie te aanvaardeni van het OM?
Ook wordt in de toelichting nergens het nut en de noodzaak van de voorgestelde maatregel toegelicht. Waarom is dit een zinvolle maatregel.
Nergens wordt ingegaan op de proportionaliteit van dit wetsvoorstel, zeker als je het beziet in samenloop met het andere wetsvoorstel waarin de veroordeelde moet meebetalen voor de kosten tijdens zijn detentie. Hoe verhouden deze wetsvoorstellen zich tot elkaar en in hoeverre is het realisitisch te menen dat een veroordeelde zoveel financiële middelen heeft dat hij zowel een deel van de strafvordering als de strafuitvoering kan betalen terwijl hij geen inkomsten heeft.