Wetsvoorstel bovenbouw havo-vwo

Reactie

Naam Liemers College (Jette Buursink)
Plaats Zevenaar
Datum 11 oktober 2012

Vraag1

Welke opmerkingen heeft u over het wetsvoorstel inzake de Tweede Fase havo en vwo?
Al meer dan een week hik ik aan tegen het plaatsen van een reactie hier. Dat komt voort uit mijn angst om niet te kunnen verwoorden wat het zou betekenen als een vak als tekenen, maar ook CKV, zou verdwijnen uit het onderwijs in de bovenbouw van het voortgezet onderwijs.
Wat kan ik zeggen? Je gaat voorbij aan ontzettend veel leerlingen die deze vakken als een verademing zien in een rooster vol vakken waarbij het cognitieve aspect de bovenhand voert. Je remt het creatieve proces af bij leerlingen die hier al van kleins af aan met bezig zijn en die na het voortgezet onderwijs hier ook mee verder zullen gaan. Je onderkent het wetenschappelijke feit dat creatieve vakken bijdragen aan de ontwikkeling van de creativiteit in het menselijk brein. Je onderkent dat deze zelfde creativiteit er voor zorgt dat een volwassen persoon in welk werkgebied dan ook beter in staat is om tot oplossingen te komen bij problemen waar hij alle dagen tegenaan loopt. Je bevestigd met de afschaffing dat de kunst-cultuur in Nederland onbelangrijk is, zoals alle voorgaande bezuinigen ook al hebben aangegeven. Het doet er niet toe, het heeft geen toegevoegde waarde, het is onbelangrijk, nergens goed voor.
Iemand die haar hele leven al, vaak onbedoeld en onbewust, bezig is met het scheppen van nieuwe dingen, het vertalen van een gevoel in het maken van een object of een tekening, die kan alleen maar met pijn in het hart, ‘flabbergasted’, met open mond, zonder geluid toezien wat er hier gebeurt…
Als ik als puber niet de mogelijkheid had gekregen om mijn creativiteit tot uiting te brengen dan had ik nu niet kunnen zeggen dat ik al 6 jaar met heel veel passie en plezier de vakken tekenen en CKV geef. Ik krijg de mogelijkheid om de huidige leerlingen terug te geven wat mijn docenten me in mijn pubertijd hebben meegegeven. Als het nu stopt, kunnen mijn leerlingen mij nooit het compliment terug geven dat ze op hun beurt weer nieuwe leerlingen hetzelfde meegeven. Dat stemt mij verdrietig.