Wetsvoorstel persoonsgerichte aanpak en meldingen over radicalisering en terroristische activiteiten

Reactie

Vraag1

Ik mis in dit voorstel een paragraaf over dossiervorming voor wetenschappelijke doeleinden.

Ik stel mij zo voor dat op de casusoverleggen een schat aan informatie voorbijkomt waaruit op langere termijn veel valt te leren over hoe te beoordelen of van radicalisering eigenlijk wel sprake is en zo ja, welke strategie welk effect zal hebben. Maar omdat de casusoverleggen op het "hier en nu" zijn toegespitst, zal die informatie al snel vervluchtigen. Een gemiste kans.

Mogelijk valt met inbreng van wetenschappers een protocol af te spreken om de ontwikkeling van een casus in de loop der tijd, in samenhang met de gekozen interventies, zodanig vast te leggen dat onderzoekers na langere tijd, door analyse van grote aantallen dossiers, indicatoren kunnen aanwijzen waarmee nauwkeuriger valt in te schatten wat het effect van de ene of juist de andere interventie zal zijn (en of interventie überhaupt nodig is). Zo zouden gemeentes systematisch kunnen leren van hun eigen en elkaars ervaringen, wat de casusoverleggen steeds effectiever zou maken, omdat ze steeds meer gebaseerd zouden zijn op bewezen verbanden in plaats van aannames, zowel bij het benoemen van een probleem als bij het selecteren van een oplossingsrichting.

Het wetsvoorstel zou dan zodanig moeten worden uitgebreid dat ook vastlegging van gegevens voor dit soort wetenschappelijke doeleinden (met de nodige zorgvuldigheidseisen omkleed) expliciet wordt toegestaan.