Wijziging Omgevingsregeling eDNA als erkende maatregel

Reactie

Vraag1

In mijn mening zijn er hier twee dingen van belang voordat eDNA goedgekeurd kan worden als erkende maatregel; 1) de gedegenheid en volledigheid van het onderzoek naar de methode, en 2) kwaliteitscontrole in de praktijk. Daarnaast is mij nog niet duidelijk wat er nu precies wordt aangepast in de wetgeving, want eDNA is geen vervanging van de protocolmethode zoals er nu staat. Het is hoogstens een methode voor het uitsluiten van de aanwezigheid van vleermuizen.

We moeten goed bedenken wat we met eDNA aan kunnen tonen en vooral ook wat het niet aan kan tonen. Het geeft geen informatie over de populatie behalve dat er vleermuisverblijfplaatsen aanwezig zijn, of niet. Indien met de juiste onderzoeksinspanning en met minimaal risico op vals negatieve resultaten wordt getest, ben ik het er mee eens dat bij een negatieve uitslag voldoende aangetoond is dat er geen vleermuisverblijfplaatsen aanwezig zijn in het onderzochte gebied, en er doorgang kan vinden van isolatie van de spouw. Echter, zodra er een positief resultaat aangetoond wordt, is protocolonderzoek nog steeds noodzakelijk en heb je alleen extra kosten gemaakt; de resultaten zeggen niets over het aantal verblijfplaatsen of de functie er van.

De onderzoeksinspanning om de geldigheid van de resultaten aan te tonen is minimaal. Er zijn een aantal onderzoeken geweest, door gerenommeerde onderzoeksinstituten, maar dit is nog niet de volledige wetenschappelijke methode; deze onderzoeken moeten ook door andere experts bekeken kunnen worden, en die moeten de gelegenheid krijgen om hier commentaar op te leveren en de resultaten te toetsen. Peer-review dus. Is de sample size groot genoeg geweest? Zijn alle relevante zaken en soorten meegenomen? Ecologen die hier beter mee bekend zijn kunnen hier beter op reageren dan ik, en hebben ongetwijfeld nog andere vragen.

Vervolgens is de vraag of de isolatiebranche zelf de onderzoeken gaat uitvoeren? Zo van 'wij van wc-eend raden wc-eend aan...' Wat is de controle op het juist omgaan met eDNA? Wie mag de testen uitvoeren en is er een certificering? Hoe wordt gecontroleerd dat men de juiste inspanning doet om correct te meten, en wat is die inspanning? Een taak voor het Netwerk Groene Bureaus en Bij12.nl om eens nader naar te laten kijken denk ik.