actualisatie van bijlage D - excretieforfaits

Reactie

Vraag1

Fosfaatrechten
Als de voorgestelde wijzigingen doorgaan, zal een heel aantal bedrijven binnen hun fosfaatrechten wat meer dieren kunnen houden. Een kleiner aantal bedrijven zal juist minder dieren kunnen houden. Dit betreft met name bedrijven met een hoge melkproductie (die jongvee en/of droge koeien uitbesteden) en gangbare bedrijven die hun melk zelf verzuivelen. In beide situaties wordt de fosfaatproductie per koe (fors) hoger. Hierdoor zijn meer fosfaatrechten nodig om hetzelfde aantal dieren te kunnen houden.

Niet benoemd
Nergens in de regeling of de toelichting wordt ingegaan op de gevolgen van dit soort bedrijven. Deze bedrijven zullen minder dieren kunnen gaan houden of fosfaatrechten moeten bijkopen. Het is nog onduidelijk of voor deze bedrijven een oplossing wordt geboden.

Wijziging diercategorieën en afmestkoe
De voorgestelde wijzingen van de (omschrijvingen van de) diercategorieën hebben in de meeste gevallen geen effect op de benodigde fosfaatrechten. Door de aanpassingen sluiten de categorieën beter aan op de huidige uitleg rondom fosfaatrechten. Een uitzondering zijn de koeien die niet meer gemolken worden, maar nog geen twaalf maanden geleden gekalfd hebben. Deze gaan ook onder diercategorie 100 (melkkoeien) vallen. Dit suggereert dat voor deze dieren vanaf 2020 ook fosfaatrechten nodig zijn, ook op bedrijven zonder melkproductie die deze dieren afmesten.

IS DAT WEL MOGELIJK?
Fosfaatrechten zijn nodig voor de dieren die onder de definitie ‘melkvee’ uit artikel 1 onderdeel kk van de ‘Meststoffenwet’ vallen. Melkkoeien die niet meer worden gemolken en ook geen kalf meer krijgen voor de melkveehouderij vallen niet onder deze definitie. Mijns is het niet mogelijk om zonder wijziging van de Meststoffenwet meer diersoorten onder het fosfaatrechtenstelsel te ‘schuiven’. Dit lijkt wel te gebeuren met deze afmestkoeien. Het is de vraag of de voorgestelde aanpassing juridisch houdbaar is