Wijziging meerjarige regeling aandachtsgroepen

Reactie

Vraag1

De regeling hinkt op twee gedachten. Voor sommige doelgroepen faalt de vrijemarktwerking omdat de beoogde kopers/huurders het benodigde kapitaal niet kunnen opbrengen. Daar helpt het inderdaad als de overheid financieel bijspringt. Maar voor andere doelgroepen is het probleem niet het geld maar de lengte van de wachtlijst. Zij zijn meer geholpen met maatregelen die de algehele krapte op de woningmarkt verminderen.

Gebouwd wordt er toch al maximaal binnen de stikstofgrenzen, dus een financiële bouwprikkel in het voordeel van de ene groep betekent alleen maar een even groot nadeel voor een andere groep. Dat levert geen maatschappelijke winst op. Zinvoller is inzetten op maatregelen om allerlei vormen van samenwonen te stimuleren.

Als van de ruim drie miljoen alleenstaanden slechts 10% kiest voor samenwonen komen er al 150.000 woningen vrij. Bovendien betekent een rem op de huidige jaarlijkse stijging van het aantal eenpersoonshuishoudens dat er minder snel woningen bij hoeven te komen om de bevolkingsgroei bij te houden. En dan heb ik het nog niet eens over de schaalvoordelen voor de huishoudens zelf, die zich op de langere termijn ook weer vertalen in allerlei maatschappelijke voordelen.