Besluiten zorg en dwang, verplichte ggz en forensische zorg

Reactie

Naam	J Entrop
Plaats	Soest
Datum	30 december 2017

Vraag2

2. “De in de wet genoemde vormen van dwangzorg zijn buiten een accommodatie enkel toegestaan voor zover ze in het Besluit verplichte geestelijke gezondheidszorg (Bvggz) of in het Besluit zorg en dwang psychogeriatrische en verstandelijk gehandicapte cliënten (Bzd) zijn aangewezen (en onder de voorwaarden die de wet en het besluit stellen). Fixatie en insluiting, zijn niet aangewezen en kunnen buiten de accommodatie niet – ook niet als ultimum remedium en ook niet kortdurend (bijvoorbeeld ten behoeve van het toedienen van medicatie)– onder dwang worden toegepast.

Kortdurende fixatie
Zou het Bvggz en het Bzd het mogelijk moeten maken om fixatie kortdurend toe te staan ter uitvoering van bepaalde vormen van onvrijwillige zorg? Zo ja, voor welke zorgvormen zou dat moeten gelden? Denk hierbij aan vasthouden van iemand voor het toedienen van medicatie of voor wondverzorging of bijvoorbeeld het vastzetten in een tandartsstoel voor mondzorg? Of het vastzetten op een douchekruk om te kunnen douchen?

Insluiting
Ook voor insluiting bestaat de vraag of deze zorgvorm helemaal verboden moet worden, of dat er gevallen denkbaar zijn waarin dit wel mogelijk moet zijn. Denk aan een cliënt met onvoldoende inzicht in het verkeer die aan een drukke weg woont en steeds naar buiten wil. Als de zorgverlener even de voordeur op slot doet voor momenten waarop hij geen direct zicht op de cliënt heeft of kan hebben, kan behoeft zijn aan deze vorm van insluiten. Moet de wetgever dit in het Bvggz en het Bzd mogelijk maken, en zo ja, onder welke voorwaarden? Zou bijvoorbeeld cameratoezicht voldoende zijn, of moet er altijd iemand aanwezig zijn? Is dat dan een zorgverlener, of kan dat ook een mantelzorger zijn? En moeten alle mogelijke vormen van insluiting (bijvoorbeeld ook afzondering en separatie) buiten de accommodatie mogelijk worden gemaakt zodat de zorgverlener de vorm kan kiezen die het beste bij de cliënt past, of zou insluiten beperkt moeten blijven tot het afsluiten van een woning?

Graag uw reactie. Indien u vindt dat fixatie en insluiting wel mogelijk moeten worden gemaakt in het Bvggz en het Bzd, wilt u dan beschrijven aan welke situaties u denkt, en op welke wijze die zorgvormen mogelijk gemaakt moeten worden, bijvoorbeeld door het stellen van voorwaarden aan de uitvoering. Daarbij vragen wij met name uw aandacht voor het toezichtaspect.”

Ik ben van mening zoals ik al geschreven heb,dat dit een zeer slecht wetsvoorstel is.Als een persoon er zo slecht aan toe is,dat de overheid o.a. “Insluiting in eigen woning “ wil toepassen dan vind ik dat een onverantwoordelijk idee.Ik vind dat zo’n persoon dan een klinische opname nodig heeft.Het is vind ik niet goed uitvoerbaar(je kan bijv. ook een raam ingooien) en realistisch.Wie moet dit controleren en bepalen?!.Ook cameratoezicht in eigen woning vind ik ook niet meer van “van deze tijd”.De maatregelen die voorgeteld worden lijken wel een beetje op de “oude Sovjet-Unie” psychiatrie.Ook een “bezoek verbod” is naar mijn mening niet haalbaar en realistisch.wie moet dit controleren?!.De politie heeft al te weinig tijd,dus dat is geen optie.En ik heb met meerdere mensen, die werkzaam zijn in de psychiatrie,contact gehad en deze hulpverleners vinden de voorgestelde maatregelen onuitvoerbaar en niet wenselijk.Bij mensen waarvoor dit wetsvoorstel voor bedoeld is,is een klinische opname nodig.De Overheid kan naar mijn mening beter zorgen dat er voldoende klinische opname mogelijkheden zijn.
Met vriendelijke groet,
J.Entrop