Wetsvoorstel gerichte bekostiging

Reactie

Vraag1

In het wetsvoorstel is de mogelijkheid voor inzet van de gerichte bekostiging breed geformuleerd. Dit impliceert dat dit uiteindelijk voor ieder doel kan worden ingezet. Dit betekent dat er meer tijdelijke middelen in de bekostiging van het onderwijs kunnen komen. Dit is geen goede ontwikkeling. Tijdelijke middelen brengen extra kosten met zich mee. Denk aan afstemming rond de plannen. Het werven van personeel. Het voeren van administratie voor de verantwoording. Tijdelijke middelen betekenen voor een organisatie ook onzekerheid. Personeel kan geen duurzaam perspectief geboden worden. Het is dus maar de vraag of de behaalde doelen met de extra middelen in de organisatie behouden kunnen blijven. Door tijdelijke inzet van mensen en kennis kan die gemakkelijk weer verloren gaan voor de organisatie. Structurele middelen geven dus een betere borging. En maakt het mogelijk om personeel duurzaam aan de organisatie te binden. Dit is mede gelet op de problemen binnen de arbeidsmarkt alleen maar gewenst.
Ook indien de gerichte bekostiging een structurele omvang op de onderwijsbegroting krijgt betekent dit alsnog een onzekerheid. Indien het ene doel voor de gerichte bekostiging wordt opgevolgd voor een ander doel is het maar de vraag of dit met dezelfde beschikbare middelen behaald kan worden. Dit maakt dat ook al is de omvang structureel dat voor de onderwijsorganisaties de bekostiging versus de inzet onzeker is. Volledige inzet van de middelen wordt door deze onzekerheid geremd.
Binnen de huidige regelgeving wordt al (te) veel gebruik gemaakt van tijdelijke aanvullende subsidies. Dit wetsvoorstel breidt de mogelijkheid voor inzet van niet structurele middelen alleen maar uit. Dit belemmerd een efficiënte inzet van de beschikbare inkomstenstroom voor onderwijsorganisaties en is dus niet wenselijk.

Vraag2

De negatieve gevolgen die we verwachten zijn terug te lezen onder de reactie bij vraag 1