Geschilbeslechting sociaal domein

Reactie

Naam	Avans Hogeschool (Ing A Meijs)
Plaats	Breda
Datum	17 september 2017

Vraag1

Bent u het eens met dit voorstel? Zouden ook geschillen over andere voorzieningen in het sociaal domein dan voorzieningen op basis van de Wmo 2015, de Participatiewet en de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening zo een procedure moeten krijgen?

Ik placht het zeker niet beter te weten dan iemand die z'n leven aan het onderzoeken van dit soort zaken heeft heeft gewijd. Het voorstel an sich lijkt me goed onderbouwd alhoewel ik in de andere reacties ook zorgen lees over een kostengedreven motivatie voor deze verandering.
Of andere voorzieningen ook aangepast dienen te worden zal pas blijken na een toetsing en evaluatie in de praktijk.

Vraag2

Bent u het eens met het uitgangspunt dat in het voortraject de verschillende bezwaar- en klachtprocedures bij de gemeente en de private (zorg)aanbieder moeten worden vervangen door één voorprocedure bij de gemeente, waarin zowel het handelen van de gemeente als dat van de private (zorg)aanbieders aan de orde kan worden gesteld?

Het advies lijkt invulling te geven aan problemen zoals genoemd in datzelfde advies. Het klinkt goed. Gaat het in de praktijk ook zo uitpakken?

Vraag3

Hoe denkt u over het voorstel om de termijn om bezwaren in te dienen bij de gemeente op zes maanden te stellen in plaats van de in het bestuursrecht gebruikelijke termijn van zes weken?

En burgers nóg langer laten wachten? Dit lijkt me een zeer slecht plan.
M.i zou het uitgangspunt moeten zijn: korte doorlooptijden. Bij voorkeur flexibel afhankelijk van de situatie. De gang van zaken (procedure) dient hoe dan ook transparant te zijn: de melder heeft te allen tijde wie op welke datum de volgende actie onderneemt.

Eenvoudigheid krijg veel aandacht in het advies. volledige transparantie via het loket waar de bezwaren en klachten worden ingediend. Inclusief eenvoudige vindbaarheid en laagdrempeligheid (denk bv. aan ontbreken van formulieren of iemand van het loket die de formulieren voor de burger invult. Denk ook aan het ontbreken van ambtelijk jargon of een heldere vertaling daarvan)

Vraag4

Bent u het eens met het uitgangspunt dat, als de burger en de gemeente of de private (zorg)aanbieder er samen niet uitkomen, het gehele geschil aan de orde moet kunnen komen bij de bestuursrechter of ombudsman, of het nu gaat om een besluit van de gemeente, een andere handeling van de gemeente of een handeling van een private (zorg)aanbieder?

Ook hier weer: hoe pakt dit in de praktijk uit? Ik ben van mening dat de resulataten getoetst moeten worden en pas daarna een oordeel kan worden gegeven.
Tevens vraag ik mij af hoe het met de workload van de bestuursrechters gaat na deze wijziging. (overbelasting rechtsbescherming is genoemd in het advies).

Vraag5

Bent u het ermee eens dat de bestuursrechter bij zijn beoordeling van het gehele geschil dan ook naar nieuwe omstandigheden kijkt en niet alleen naar de omstandigheden ten tijde van het bestreden besluit of de bestreden handeling?

Ja en nee! Vanuit het werken naar een besluit en juridisch oogpunt vind ik dit uitstekend. Er is echter een grote niet-juridische context:
Participatie, genoemd in het advies, is overschat. Paradigma's staan nog haaks op wat onderzoeken aantonen.
Armoede, slechte gezondheid zuigen bijna alle beschikbare energie op, waardoor er nog maar heel weinig overblijft voor 'het participeren'. Heeft deze context voldoende weging als men vanuit een juridische invalshoek kijkt?
Tenslotte viel het mij op dat in het advies en vele van de reacties 'procedures', 'mechanismen' en een hoog aantal betrokken partijen (bestuursrechter, ombudsman, gemeente) genoemd werder, echter zelden de burger. Voor wie het verbeteradvies m.i. bedoeld is.

Vraag6

Wat vindt u van het voorstel om de bestuursrechter extra uitspraakbevoegdheden toe te kennen, zodat hij niet alleen de gemeente, maar ook de private (zorg)aanbieder kan opdragen een handeling te verrichten of na te laten? Wat vindt u van het voorstel de bestuursrechter de bevoegdheid te geven om de private (zorg)aanbieder tot schadevergoeding te veroordelen, los van de gemeente?

Prima, met de aanvulling van de bredere context zoals genoemd in het antwoord op vraag 5.
Het voorstel om de bestuursrechter de bevoegdheid te geven tot schadevergoedingen te veroordelen slaat wat mij betreft de plan mis: het gaat er m.i. om tot een voor alle partijen werkbare situatie te komen waarbij het belang van de burger zeer zwaar weegt. Een schadevergoeding 'helpt' niet daar het leed dan al is geleden.