Geschilbeslechting sociaal domein
Reactie
Naam
|
A Vigh
|
Plaats
|
Utrecht
|
Datum
|
5 augustus 2017
|
Vraag1
Bent u het eens met dit voorstel? Zouden ook geschillen over andere voorzieningen in het sociaal domein dan voorzieningen op basis van de Wmo 2015, de Participatiewet en de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening zo een procedure moeten krijgen?
Ik vind het "het paard achter de wagen spannen". Omdat onze fantastische nog zittende regering bezuinigingen wilden doorvoeren en die decentralisatie onder het mom van beter maatwerk voor de burger bij de gemeenten door de strot duwde met veels te weinig financiële middelen, is deze is situatie ontstaan. Wat zou moeten gebeuren is dat het idee in de juridische sfeer achteraf, juist in wet naar voren gehaald moet worden om die gehele gang naar een bestuursrechter helemaal niet noodzakelijk is of in ieder geval veel minder.
Vraag2
Bent u het eens met het uitgangspunt dat in het voortraject de verschillende bezwaar- en klachtprocedures bij de gemeente en de private (zorg)aanbieder moeten worden vervangen door één voorprocedure bij de gemeente, waarin zowel het handelen van de gemeente als dat van de private (zorg)aanbieders aan de orde kan worden gesteld?
Integraal benaderen van een probleem is altijd beter dan puntoplossingen verzinnen. Het probleem hierbij is wel dat de complexiteit toeneemt door het aantal verschillende partijen die betrokken zijn. De samenwerking moet je wettelijk afdwingen (en zelfs dan nog hoor), maar het idee dat de partijen in sociaal domein of welk ander domein waar burgers betrokken zijn vanzelf goed komt is naïef.
Vraag3
Hoe denkt u over het voorstel om de termijn om bezwaren in te dienen bij de gemeente op zes maanden te stellen in plaats van de in het bestuursrecht gebruikelijke termijn van zes weken?
Klinkt als we hebben niet genoeg capaciteit. Termijnen stel je in, om aan capaciteitsplanning te kunnen doen. Laat de berekening maar zijn. Hoeveel bezwaren, hoeveel tijd heb je nodig voor de procesgang (actuele tijd vs doorlooptijd), welke actoren zijn betrokken.
Advies: automatiseer veel van die procesgang. Mijn ervaring met overheden is dat er nog steeds veel mensen in een proces zitten, die inhoudelijk niets toevoegen. Of ze zijn zo traag dat ze alleen maar verstorend zijn.
Vraag4
Bent u het eens met het uitgangspunt dat, als de burger en de gemeente of de private (zorg)aanbieder er samen niet uitkomen, het gehele geschil aan de orde moet kunnen komen bij de bestuursrechter of ombudsman, of het nu gaat om een besluit van de gemeente, een andere handeling van de gemeente of een handeling van een private (zorg)aanbieder?
Lijkt me een open deur: ja. Sterker nog, dit neigt naar een idee dat ik veel relevanter vind (maar vermoedelijk niet als antwoord bij deze consultatie hoort). Mijn idee is dat we een (rijks)ambtenaar benoemen die elke jaar elke wooneenheid (waar een groep burgers onder een dak wonen, in wat voor juridische samenstelling dan ook) en deze burgers op basis van medische zorg, financieel en sociaal-economisch worden getoetst. Deze rijks) ambtenaar zou dan verregaande doorzettingsmacht en bevoegdheden moeten hebben om alles wat hij daar aantreft direct te regelen. Hij zet diverse andere partijen in en hij monitort de voortgang. Hierdoor bereik je ook mensen die niet zo mondig zijn om hulp te vragen. Ik kan mij levendig voorstellen dat er mensen eigenlijk hulp nodig hebben (want ik ben een mens, dus dat recht op hulp kan me gestolen worden) en die niet krijgen, omdat ze niet mogelijkheid hebben omdat te vragen (taalproblemen, cultuurproblemen, niveauproblemen).
Vraag5
Bent u het ermee eens dat de bestuursrechter bij zijn beoordeling van het gehele geschil dan ook naar nieuwe omstandigheden kijkt en niet alleen naar de omstandigheden ten tijde van het bestreden besluit of de bestreden handeling?
Sterker nog, dat moet je bij alles doen, wat je ooit een keer instelt. Anders verzand je in platitudes als "dat doen we altijd al zo".
Vraag6
Wat vindt u van het voorstel om de bestuursrechter extra uitspraakbevoegdheden toe te kennen, zodat hij niet alleen de gemeente, maar ook de private (zorg)aanbieder kan opdragen een handeling te verrichten of na te laten? Wat vindt u van het voorstel de bestuursrechter de bevoegdheid te geven om de private (zorg)aanbieder tot schadevergoeding te veroordelen, los van de gemeente?
Zie antwoord op vraag 4. Ik zou het gehele vraagstuk naar de voorkant verschuiven. Kijk de gemeente moet nog steeds bezuinigingen en daar zit het probleem. Je kan juridisch op je kop gaan staan, maar als er geen geld is, is het er niet.