Geschilbeslechting sociaal domein

Reactie

Naam	Mr R.A. Vroom
Plaats	Laren
Datum	4 oktober 2017

Vraag1

Bent u het eens met dit voorstel? Zouden ook geschillen over andere voorzieningen in het sociaal domein dan voorzieningen op basis van de Wmo 2015, de Participatiewet en de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening zo een procedure moeten krijgen?

Nee, dus ook geen andere voorzieningen

Vraag2

Bent u het eens met het uitgangspunt dat in het voortraject de verschillende bezwaar- en klachtprocedures bij de gemeente en de private (zorg)aanbieder moeten worden vervangen door één voorprocedure bij de gemeente, waarin zowel het handelen van de gemeente als dat van de private (zorg)aanbieders aan de orde kan worden gesteld?

Nee Absoluut niet. Laat a.u.b. de klachtenprocedures bij de aanbieders ongewijzigd.
Klachtenprocedures hebben een formeel en informeel aspect, zijn met elkaar verbonden. Laat dat niet aan gemeenten over, zij zijn op geen enkele manier in staat om in te spelen op de problematiek van de aanbieders. Bovendien zijn gemeenten contractpartners van de aanbieders, het risico van verwarring van de rol van klachtenfunctionaris van de aanbieder en vertegenwoordiger van de gemeenten moet te allen tijde worden voorkomen.
Bovendien feitelijk wat er bij aanbieders speelt daar staan gemeenten buiten, waarom de gemeenten dan wel een rol toekennen bij klachtenprocedures van aanbieders?

Vraag3

Hoe denkt u over het voorstel om de termijn om bezwaren in te dienen bij de gemeente op zes maanden te stellen in plaats van de in het bestuursrecht gebruikelijke termijn van zes weken?

Geen reden omdat te doen. Zodra de toewijzing is afgegeven, is het aan de aanbieder om daarmee aan de slag te gaan. Dan is de rol van de gemeente uitgespeeld, tenzij omstandigheden zich wijzigen en een nieuwe toewijzing moet worden afgegeven.

Vraag4

Bent u het eens met het uitgangspunt dat, als de burger en de gemeente of de private (zorg)aanbieder er samen niet uitkomen, het gehele geschil aan de orde moet kunnen komen bij de bestuursrechter of ombudsman, of het nu gaat om een besluit van de gemeente, een andere handeling van de gemeente of een handeling van een private (zorg)aanbieder?

Het beeld van samen niet uitkomen is niet ter zake. De toewijzing regelt de gemeente, de aanbieder vult dat in op basis van ieders eigen verantwoordelijkheid. Er is geen sprake van een joint operation, samen iets doen.
Als de aanbieder een geschil heeft met de burger, dan kan de burger of een klacht indienen bij de aanbieder of verzoeken aan de gemeente de toewijzing aan te passen.
Daarbij ook te realiseren dat de aanbieder handelt conform de contractsinstructies van de gemeente. Als daar problemen met de burger uit voortkomen, dan is het aan de gemeente om als dat mogelijk is te herstellen.

Vraag5

Bent u het ermee eens dat de bestuursrechter bij zijn beoordeling van het gehele geschil dan ook naar nieuwe omstandigheden kijkt en niet alleen naar de omstandigheden ten tijde van het bestreden besluit of de bestreden handeling?

Nee, de toewijzing aanpassen aan een nieuw situatie mogelijk mede ontstaan door een uitspraak van een bestuursrechter, is de taak van de gemeente. De rechter moet niet op de stoel van de gemeente gaan zitten.

Vraag6

Wat vindt u van het voorstel om de bestuursrechter extra uitspraakbevoegdheden toe te kennen, zodat hij niet alleen de gemeente, maar ook de private (zorg)aanbieder kan opdragen een handeling te verrichten of na te laten? Wat vindt u van het voorstel de bestuursrechter de bevoegdheid te geven om de private (zorg)aanbieder tot schadevergoeding te veroordelen, los van de gemeente?

In mijn toelichting meen ik voldoende onderbouwd te hebben daar tegen te zijn. Er is hiertoe geen enkele noodzaak, een verondersteld tekort aan rechtsbescherming in het sociale domein wordt naar mijn mening niet overtuigend onderbouwd.
Schadevergoeding, in lijn met het voorgaande ook hier ben ik tegen. De bestuursrechter die een private partij verplicht aan een burger schade te betalen, lijkt me de wereld op zijn kop.
Er staat expliciet bij: ‘los van de gemeente’. Betekent dat dat een burger naar de bestuursrechter kan stappen om schadevergoeding van een aanbieder in het sociale domein te krijgen en zou die aanbieder dan ook nog naar de gemeente kunnen gaan om de schade op de gemeente te verhalen? Allemaal niet echt realistisch.