Hervorming van de huurtoeslag

Reactie

Vraag1

De wijzigingen worden voorgesteld als een vereenvoudiging voor de toeslagontvangers met als doel minder financiële onzekerheid. Maar de keuze voor een fictieve normhuur gaat voorbij aan de werkelijkheid. Recentelijk zijn risico's en nadelen van de keuze voor een fictief getal pijnlijk duidelijk geworden. Denk bijvoorbeeld aan de vermogensrendementsheffing en de verplichte dekkingsgraad van pensioenfondsen.
Specifiek in deze situatie: De hoogte van de huidige (sociale) huren loopt enorm uiteen en daardoor doet een gemiddelde fictieve huur geen recht aan werkelijkheid van allle individuele huurders. In de praktijk zal een groep huurtoeslagontvangers er op vooruit gaan, ten koste van de laagste inkomensgroep die huurt boven de fictieve normhuur. Dit is een lastenverschuiving binnen het economisch kwetsbaarste deel van de Nederlandse bevolking. De wijzigingen schieten hiermee het doel voorbij.
Het loslaten van de maximumhuur voor de huurtoeslag lijkt een zeer kwetsbare groep te helpen die door omstandigheden gedwongen (veel) te duur huurt. Maar het is een pleister voor een probleem dat niets met toeslagen te maken heeft, namelijk het tekort aan betaalbare woningen. In de praktijk zullen deze huurders nog steeds een te hoog aandeel van hun inkomen kwijt zijn aan wonen. Daar bovenop bestaat het reële risico dat verhuurders in de vrije sector hun huren verhogen, omdat meer potentiële huurders huurtoeslag kunnen aanvragen en daarmee meer bestedingsruimte hebben. Vergelijkbaar met het effect van het 'jubelton' op de huizenmarkt.

De achterliggende gedachte van de wijzigingen is goed, maar deze oplossing is duidelijk vanuit een papieren werkelijkheid bedacht.