Hervorming van de huurtoeslag

Reactie

Vraag1

Van de voorgestelde wijziging in het systeem van de huurtoeslag ben ik erg geschrokken. De bedragen voor de normhuur zijn veel te laag, waardoor veel mensen in de problemen kunnen komen. Een situatieschets:

Wanneer de nieuwe plannen worden doorgevoerd, gaan mijn partner en ik er erg op achteruit. Wij zijn beiden dertigers met een ingrijpende lichamelijke beperking, met recht op de Wajong. In 2015 hebben wij met veel zorgvuldigheid een sociale huurwoning gekozen, in overleg met onze gemeente. De woning is aangepast door onszelf en de woningbouwvereniging, zodat deze toekomstbestendig is, en wij met zo min mogelijk zorg van buitenaf zelfstandig kunnen leven. De huur is voor ons relatief hoog: Dat komt doordat toegankelijke woningen in mijn regio alleen voor 55-plussers beschikbaar waren. Ook waren er bepaalde regels voor wonen met voorzieningen vanuit de WMO. Daarom hebben wij destijds al moeten kiezen voor een woning die eigenlijk wat te duur was, maar wel voor onze leeftijdsgroep en leefsituatie beschikbaar was. Zo voldeden wij in 2015 aan alle regels voor een sociale huurwoning, en hebben toen uiteraard een uitvoerige rekensom gemaakt of het geheel financieel wel haalbaar was.

Nu is de landelijke overheid van plan de spelregels te veranderen, waardoor wij mogelijk onze aangepaste woning moeten verlaten. De nu voorgestelde normhuur is over de hele linie, ook voor aangepaste woningen, veel te laag en onrealistisch. Een verlaging van de huurtoeslag met tientallen euro’s per maand is met een inkomen van 150% van het minimumloon en hoge zorgkosten simpelweg niet op te brengen. In combinatie met de hoge inflatie en de voorgenomen halvering van de jonggehandicaptenkorting wordt het dagelijks leven ons zo wel heel moeilijk gemaakt.

Eventuele verzachtende omstandigheden binnen de plannen – zoals de verlaging van de huur voor mensen die minder dan 120% van het minimumloon verdienen – zijn weliswaar een doekje voor het bloeden, maar helpen niet de mensen die daar qua inkomsten net buiten vallen.

Wij leven nu zelfstandig, zuinig, en schuldenvrij. Dat willen we graag zo houden. Is het werkelijk de bedoeling dat de overheid de bestaanszekerheid van veel burgers op losse schroeven zet?