Horizontaal Toezicht Belastingdienst

Reactie

Vraag1

HT is niet alleen een brevet van onvermogen (om duidelijk te in de wet vast te leggen waar de belastingplichtige aan toe is), maar staat ook op (zeer) gespannen voet met de rechtsstaat. Met HT wordt langs niet (grond)wettelijke weg (nl via convenanten) getracht het onvermogen om langs wettelijke weg (cq op reguliere wijze) de belastingheffing te regelen. Dit overigens met behoud van het uiteindelijke eigen, verticale gelijk. Wie beslecht immers het uiteindelijke geschil tussen bvelastingdienst en de belastingplichtige, indien eenmaal iets is voorgelegd? Als het aan de belastingdienst ligt: de belastingdienst zelf.
Twee andere bedenkingen zijn het oneigenlijk afschuiven van bezuinigingen bij de belastingdienst op de praktijk en (in feite) het inlijven van de belastingadviseur als onbezoldigd ambtenaar. Onder feitelijke dwang zal dit tot stand komen: deelname aan horizontaal toezicht zal immers als keurmerk gaan werken.
Een gezonde rechtsstaat heeft geen behoefte aan convenanten die op deze wijze feitelijk worden afgedwongen en het eigen onvermogen moeten toedekken. HT op deze wijze kan alleen worden gerechtvaardigd met het ultieme argument, dat de staat heeft nu eenmaal middelen nodig heeft. In dat geval rijst echter wel de vraag wat nog de betekenis is van rechtsbescherming en beginselen als equality of arms en verbod op zelfincriminatie en van de mogelijkheid om de rechter te adieren. (Nog anders gezegd: hoe is het mogelijk, dat in de Grondwet de belastingheffende staat aan de wet wordt gebonden, en dat deze wettelijke zekerheid langs deze weg - via convenanten - wordt ondergraven? Convenanten? OK, maar dan wel in de ware zin des woords: vrijblijvend en alleen moreel verplichtend. Niet langs een sluiproute dwingend!
Tenslotte: HT schijnt uiteindelijk gebaseerd te zijn op een rapport van de WRR uit 1992, inzake horizontalisering van de samenleving. Ik betwijfel ten zeerste of de WRR het zo bedoeld heeft.

F.Drost
Fortwachter 22
2141EE Vijfhuizen