wetsvoorstel Huur en inkomensgrenzen

Reactie

Vraag1

Ieder jaar zien wij weer met angst en beven de jaarlijkse huurverhoging tegemoet. Vroeger (ongeveer 5 jaar geleden) was dat een inflatiecorrectie (indexering), tegenwoordig is dat door de zogenaamde verhuurdersheffing een forse verhoging. Aangezien ons gezamenlijke inkomen gelijk blijft (kleine zelfstandigen), gaat er een steeds groter deel van ons inkomen af naar de huur. Tevens gaat ook ieder jaar meer geld naar de ziektekostenverzekering, de energiekosten en de gemeentebelastingen.
In plaats dat wij er zogenaamd op vooruit gaan, gaan wij er ieder jaar meer op achteruit.
Als deze nieuwe plannen van de minister betreffende de huurverhogings-mogelijkheden doorgaan, zien wij de toekomst nog zwarter in, dan dat deze nu al voor ons is!

Tevens hebben wij als commentaar op dit wetsvoorstel de volgende vragen:

Waarom worden voor huurders steeds strakkere portemonnee-grenzen gesteld, terwijl deze grenzen niet gelden voor de subsidies aan huiseigenaren?

Waarom is het beleid gericht op het opjagen van huurders?

Waarom moeten huurders zorgen voor een betere verdiencapaciteit van de verhuurder?

Waarom wordt in het wetsvoorstel gesteld dat door hogere huur de verhuurders weer kunnen investeren in prijs-kwaliteit, terwijl in het wetsvoorstel niet wordt gerept over de verhuurderheffing, een extra belasting voor huurders, waardoor corporaties al 7 jaar een groot deel van het huurgeld moeten doorsluizen naar de schatkist? Dat geld moet worden gebruikt voor nieuwbouw en  verbetering. En ook om weer een beschaafde huursector te krijgen in goede en vitale buurten met kansen om te groeien. De verhuurderheffing moet van tafel!

Wanneer gaan we weer naar een  woonbeleid waarin niet marktwerking domineert, maar sociale waarden als rechtvaardigheid, met mensen die trots zijn op een huurwoning en met kansen om zich in de samenleving te ontplooien.