wetsvoorstel Huur en inkomensgrenzen

Reactie

Naam MSc L de Jong
Plaats Amsterdam
Datum 29 juli 2019

Vraag1

Er kan gereageerd worden op alle aspecten van dit conceptwetsvoorstel
Hoog opgeleid, maar door chronisch ziek zijn, niet in staat te werken. Gelukkig is er sociale zekerheid in Nederland, heb ik een (klein) inkomen en een sociale huurwoning ter beschikking. Mijn kleine appartement werd in 2006 gebouwd, de huir bedroeg toen €420. Ik betaal sinds deze maand €644, meer dan de helft van maandinkomen. Zonder huurtoeslag zou ik hier niet kunnen blijven wonen. Mijn woning wordt ouder, ik woon pal onder Schiphol met al haar herrie en luchtvervuiling. Er wonen buren boven me die zo'n grote mate van overlast veroorzaken dat niet alleen ik, maar nog drie andere appartementen om mij heen tot wanhoop worden gedreven. De woningbouw doet echtet niets en deze buren verzieken niet alleen mijn woonplezier, maar erger nog, mijn welzijn. Toch gaat elke 1 juli mijn huur omhoog, inkomensafhankelijk noemt men het. In de praktijk gaat mijn woning achteruit, toch betaal ik een enorm bedrag elke maand weer. De prijzen rijzen de pan uit, maar goedkopere woningen, die zijn er niet. Waarom ben ik als huurder de dupe van krampte op de woonmarkt? Misstanden van de overheid, woningcorporaties en vastgoedhandelaren. Allemaal partijenen met geld en macht. Maar nee, de chronisch zieke bungelend aan de onderkant van de samenleving wordt het vel over de neus getrokken. Dat er iets veranderen moet is duidelijk, maar van een kale hulpbehoevende kip, is niet te plukken. Pak de schuldigen aan, hand in eigen boezem.