Wet toezicht informeel onderwijs

Reactie

Vraag1

Vandaag spreek ik mij uit tegen een wetsvoorstel dat onze onderwijsvrijheid fundamenteel bedreigt. Een voorstel dat onder het mom van toezicht de autonomie van ouders en onderwijsgevenden diep aantast.

We spreken over informeel onderwijs - juist dat onderwijs dat zich kenmerkt door zijn vermogen buiten gebaande paden te treden, kritisch denken te stimuleren en ruimte te bieden aan alternatieve perspectieven. Nu wil de overheid met een vaag instrumentarium deze vrijheid inperken?

De voorgestelde wet is gebaseerd op subjectieve interpretaties. Wat is 'haat'? Wat is 'discriminatie'? Deze begrippen zijn zo breed dat ze willekeurige handhaving in de hand werken. Vandaag kan het gaan om een religieuze les, morgen misschien om een filosofische discussiegroep of een alternatief onderwijsinitiatief.

Wie bewaakt de bewakers? Wie controleert of de onderwijsinspectie zelf niet oordeelt vanuit vooringenomenheid? Deze wet creëert een gevaarlijk precedent waarbij de staat zich een oordelende rol toe-eigent over de vorming van onze kinderen.

Elk kind is uniek. Elk kind verdient een onderwijsomgeving die recht doet aan zijn of haar individuele behoefte, achtergrond en perspectief. Dit wetsvoorstel doet precies het tegenovergestelde: het probeert diversiteit te reduceren tot een uniform, bureaucratisch model.

De praktische uitvoerbaarheid is ronduit belachelijk. Hoeveel middelen zal de inspectie moeten inzetten om alle informele onderwijsvormen te monitoren? Hoeveel kostbare energie zal worden gestoken in het controleren in plaats van het ondersteunen?

Dit voorstel is niet alleen onpraktisch, het is principieel onjuist. Het ondermijnt de fundamentele vrijheid van ouders om keuzes te maken over de opvoeding en vorming van hun kinderen. Het is een aanval op pluriformiteit, op de mogelijkheid om anders te denken, anders te leren, anders te zijn.

Ik roep u op: verwerp dit wetsvoorstel. Bescherm niet alleen de letter van onze onderwijsvrijheid, maar ook de geest ervan. Laat zien dat we een samenleving zijn die diversiteit omarmt, die vertrouwen heeft in de kracht van individuele keuze en kritisch denken.

Onze kinderen verdienen beter dan bureaucratische controle. Zij verdienen ruimte, vertrouwen en de mogelijkheid om te groeien buiten vooraf bepaalde kaders.