Wet toezicht informeel onderwijs

Reactie

Vraag1

De proportionaliteit ontbreekt bij dit wetsvoorstel volledig. De hele maatschappij –van scouting tot zondagsschool– komt onder potentieel toezicht. Als de overheid zo’n vergaande inbreuk op de grondrechten van kerken en synagoges wil maken, moet ze heel goed kunnen beargumenteren waarom dat gerechtvaardigd is. Bij de probleemanalyse in het wetsvoorstel staat maar één voorbeeld over kerkelijk informeel onderwijs, over een zondagsschool in de Verenigde Staten (VS).
Het wetsvoorstel is grensoverschrijdend. De overheid neemt een te dominante houding aan ten aanzien van de kerk. Daarmee gaat er een fundamentele wissel om. Hoelang ben je nog vrij om te spreken uit Gods Woord als de overheid er een soort politie op zet? Een bedreiging en inperking dus van de vrijheid van godsdienst. In een plurale samenleving moet er –ook binnen het onderwijs– principieel ruimte zijn voor een kritische houding tegenover de hoofdstroom van de samenleving. Of het nu op het gebied van alcohol en drugs, abortus en euthanasie of man-vrouwverhoudingen is. Als die kritische houding overgaat in het aanzetten tot geweld, moet er zeker worden opgetreden,  maar dat is dan iets voor de AIVD en daar zijn al wetten voor.

De wet is bovendien onuitvoerbaar. Er zal een commissie opgetuigd moeten worden om de meldingen te toetsen. Maar een buitenstaander kan lastig beoordelen wat er in een Koranschool of stevige catechisatieles geleerd wordt. Dan moet de onderwijsinspectie bestaan uit mensen met specifieke theologische kennis die ook bijvoorbeeld Arabisch kunnen verstaan. De wet is te breed en te vaag om goed uitgevoerd te kunnen worden. Het is symboolwetgeving, maar de godsdienstvrijheid wordt er wel door onder druk gezet.