Wijziging Besluit BRP ivm verkorten inschrijftermijn vreemdelingen e.a.

Reactie

Vraag1

De kerk dient het welzijn van mensen. Zij doet dat door oog en oor te hebben voor het geestelijk welzijn van een mens als ook voor de maatschappelijke context waarin hij of zij zich bevindt. De overheid kan deze persoonlijke ondersteuning nooit bieden. Zij kan wel voorwaardenscheppend bezig zijn aan de samenleving in haar geheel en de burger in het bijzonder.

Wat belet de overheid de service te blijven bieden aan de kerk zodat de kerk de dubbele ondersteuning kan geven aan haar leden en zo aan de samenleving? Er zijn bijzondere momenten in het leven dat je ondersteuning nodig hebt. Ondersteuning die je lang geleden wel had, maar misschien hebt laten rusten of bent vergeten.

De overheid streeft de laatste jaren nadrukkelijk naar sociale cohesie in de samenleving, maar ontzegt met dit besluit de kerk, in dit geval de PKN, het onderhouden van die cohesie. Dat is inconsistent. En wie is daarmee gediend? Deze willekeurige uitsluiting door de overheid heeft verstrekkende gevolgen voor de burger. Dit gebeurt onder het motief van de scheiding van kerk en staat. Terwijl het niet bieden van deze service een verslechtering kan zijn voor de mens in de samenleving. Of gaat de overheid actief mensen benaderen die met vragen rondlopen?

Het belang van de ondersteuning door de kerk in pastoraat en diaconaat is van grote betekenis in het leven van mensen. Zo kan iemand de gewenste noodzakelijke hulp geboden worden, zowel in maatschappelijk-sociaal als geestelijk-spiritueel opzicht. Broodnodig voor mensen. Een samenleving die aan versplintering ten onder dreigt te gaan door steeds de individualiteit als uitgangspunt te nemen in plaats van het zicht op de samenleving als geheel.

Overheid, bied de kerk de informatie om te kunnen omzien naar de medemens, voor u de burger. Op andere fronten wilt u de kerk graag te hulp roepen. De overheid hoeft niet voor zijn burger te denken. Dat kan zijzelf wel, evt. met de ondersteuning die een gezonde maatschappij in zich heeft. De overheid is niet in staat bescherming, veiligheid, aandacht te schenken aan het individu. De kerk biedt een gezonde vorm van welzijn en zorg voor de mens en in de samenleving. Zie dat niet over het hoofd. Daar is de burger in de samenleving en de samenleving zelf niet mee gediend.