Wijziging Besluit BRP ivm verkorten inschrijftermijn vreemdelingen e.a.

Reactie

Naam Protestantse Gemeente Bolnes (wil wendrich)
Plaats Ridderkerk
Datum 24 januari 2017

Vraag1

Wilt u reageren op deze regeling? Dan kunt u hier uw reactie geven.
Ik vind het geen goed idee dat niet langer gegevens verstrekt kunnen worden aan de SILA uit de BRP.
Want:
Alleen kerken worden uitgesloten van inzage in de BRP, andere organisaties blijven recht houden op deze service. Hiermee worden de kerken gediscrimineerd!
Burgers kunnen zelf aan de gemeente waar ze wonen melden dat hun persoonsgegevens niet meer doorgegeven mogen worden aan SILA; de gemeente zal dan stoppen met het verstrekken van de gegevens.
Wie echt nooit meer iemand van de kerk aan de deur wil hebben, kan zich laten uitschrijven als kerklid.
Wanneer iemand bijvoorbeeld naar een verpleeghuis gaat en zelf niet meer voldoende bewust is dat zij een adreswijziging moet doorgeven aan een kerkelijk bureau, wordt de verhuizing toch doorgegeven en ontvangt zij bezoek van de gemeente of parochie op haar nieuwe adres.
Wanneer iemand overlijdt en de nabestaanden verzuimen dit overlijden door te geven, wordt het feit van dit overlijden toch bekend bij de ledenadministratie en kan worden voorkomen dat er pijnlijke situaties ontstaan.
Kerken verrichten veel werk op het terrein waar de overheid zich primair verantwoordelijk voor weet. Denk daarbij aan de rol die kerkleden spelen bij de opvang van asielzoekers, bij vragen rondom armoede en bij het omzien naar ouderen en andere kwetsbare groepen.
Alles bij elkaar genomen bedraagt de sociale bijdrage van de vele vrijwilligers in parochies en gemeenten aan de maatschappij een aanzienlijk bedrag. Ook om deze redenen achten wij het onrechtvaardig dat de kerken de toegang tot de BRP wordt ontzegd.
De regeling zoals deze nu bestaat is nota bene in overleg met de overheid zelf getroffen.
Op basis van het christelijk geloof hebben de kerken het vaste voornemen om hun bijdrage aan de samenleving te blijven leveren.
Genoemd besluit bemoeilijkt dat echter en impliceert het risico dat kerken in hun organisatorisch vermogen nodeloos worden verzwakt. Daarmee demotiveert u kerkelijk betrokken mensen in hun dienst aan de samenleving.