Wet internationalisering in balans

Reactie

Vraag1

-Geen focus op 'tekortsectoren'. Deze zijn in ontwikkeling en een tekortsector kent allerlei aanpalende sectoren die evenzo relevant zijn in de samenwerking. VB. Opleidingen als 'international business' en 'creative business' die de 'changemakers' van de toekomst opleiden voor de uitdagingen in onze maatschappij in allerlei sectoren (milieu, armoedebestrijding, (on)gelijkheid, zorg, logistiek, energietransitie, etc).
-Een International classroom (IC) is alleen effectief als er voldoende internationale studenten in zitten. Bepaa daarom eerder de gewenste balans (met evt een max aan internationale studenten).
-Het woningtekort is een landelijk probleem, breder dan irt internationale studenten. Daarom: breder en landelijk in optrekken, instellingen hebben maar weinig mogelijkheden om dit probleem echt aan te pakken.
-De meeste HBO instellingen kennen ‘verdringing’ en wildgroei aan Engelstalige opleidingen niet. Daarnaast zorgen internationale Master studenten voor dezelfde uitdagingen als de Bachelor studenten. Daarom: duidelijke afspraken voor ‘internationale studenten’ in zijn geheel en voor specifieke uitdagingen in het bijzonder. Niet voor ‘het HO’, wat nu eenmaal niet éénduidig is.
-Prima ‘toets anderstalig onderwijs’. Een opleiding moet hard kunnen maken dat hij anderstalig moet zijn.
-Nederlandse taal aan internationalen: mooi streven, echter is het haalbaar? Hebben we voldoende mogelijkheden (docenten, tijd, geld)? Kan er op een landelijk niveau iets worden aangeboden?
-Het zou goed zijn als de afhankelijkheid van internationale mensen voor onze arbeidsmarkt meer centraal komt te staan. Als we hen hartelijk ontvangen, zullen ze nog meer voor ons betekenen. In dat licht zou de aansluiting met de migratiestromen (vluchtelingen) ook verbeterd kunnen worden: toelating van hoogopgeleiden in afwachting van hun status makkelijker maken en vanuit de overheid subsidieren. De nu genoemde beperking voor niet-EER studenten staat daar wat haaks op, kan die verder worden uitgewerkt in dit kader?
-Laat duidelijk horen dat het uitwisselen van internationale studenten (via semesterprogramma's) juist bevorderd wordt via (Europese) uitwisselingsprogramma's. Europa vindt het belangrijk om perspectieven en mensen uit te wisselen en een European identity te ontwikkelen.

Vraag2

-Een instelling moet kunnen toelichten welke strategie ze hanteert en hoe dit zich verhoudt tot de genoemde maatregelen. Dat is niet alleen haalbaar, maar ook niet meer dan logisch.
-Eigen regie staat voorop, zo is ons stelsel opgebouwd. Een toetsing hierop in een bepaalde frequentie (steekproef) zal stimuleren om niet steeds breder te worden in de interpretatie van wet- en regelgeving.
-Iedere international de Nederlandse taal laten leren klinkt als een grote uitdaging qua tijd, geld en mankracht. Kunnen we dit waarmaken? Kan hier (ook) op landelijk niveau iets voor worden opgezet?
-Niet-EER studenten als groep meer beperken, lijkt net zo lukraak als de 'wervingstop' maatregel. Als het hier gaat om grote groepen nep-aanmelders tegenhouden, zal een andere definitie / regelstelling nuttiger zijn (de noodregel). Als het gaat om de grotere verantwoordelijkheid voor EER studenten, dan is het begrijpelijk dat zij in grotere getale worden toegelaten. Echter, van belang is dan wel om de niet-EER beter te definiëren, om een eerlijke selectie te kunnen maken op wie je wel toelaat (van deze grote, diverse groep).
-Ik mis nog ambitie om het potentieel van vluchtelingen in ons land te benutten. Als ze uberhaupt toegang tot ons onderwijs hebben, worden ze als internationale (vaak niet-EER) student gezien met de beperkingen van dien.