Wet internationalisering in balans
Reactie
Naam
|
E v Rest
|
Plaats
|
Eindhoven
|
Datum
|
15 juli 2023
|
Vraag1
Wilt u reageren op de maatregelen in het wetsvoorstel? Dan kunt u hier uw reactie geven. U kunt dat doen door een bericht achter te laten of door een bericht te uploaden.
Nederland vergrijst, het geboortecijfer neemt af. De arbeidsmarkt is krapper dan ooit en die krapte groeit ook nog. We hebben nu al 600,000 te weinig jonge mensen in onze samenleving [CBS] om onze mensen te verzorgen en de economie competitief te houden. Onze samenleving is uit balans en internationalisering 'in balans' brengen zal dit pijnlijk verergeren.
Zoals vele landen dat realiseren: Internationale studenten zijn de perfecte immigrant. Ze zijn al hoog opgeleid, ze staan aan het begin van hun carrière, ze zijn vaak al bemiddeld, en ze hebben bewezen ondernemender en (arbeids)productiever te zijn dan gemiddeld. In Nederland is de 'stay rate' al hoog en het % internationale studenten nog laag in vergelijking met kwalitatieve universiteiten in het buitenland. Ze dragen direct bij aan de schatkist, verbeterende diversiteit en kwaliteit van het onderwijs & onderzoek. Internationalisering is tenslotte een belangrijk middel om de internationale betrekkingen, verdraagzaamheid en vrede te bevorderen.
Er zijn inderdaad capaciteitsproblemen in een paar steden/opleidingen. Een (zeer gering) aantal excessen (bijv Engelstalige BSc Psychologie in Amsterdam) kunnen specifiek aangepakt worden, en die middelen zijn er eigenlijk al (UvA kan de opleiding namelijk gewoon weer in het Nederlands gaan aanbieden).
De samenleving moet in balans komen. De discussie moet NIET gaan over hoe we de stroom internationale studenten verminderen, maar juist WEL over hoe we hier de capaciteit creëren om meer van de juiste studenten aan te trekken die onze samenleving zo hard nodig heeft.
Internationale studenten zijn erg gedreven en ook nog eens flexibel. Capaciteit in de krappe steden kan bijvoorbeeld gecreëerd worden door flexibeler met woonruimte om te gaan, shuttles aan te bieden, co-living te organiseren etc.
Met deze wet, en het protectionistische gedachtegoed daarachter, zijn straks de studentenhuizen leeg en de bejaardenhuizen vol maar niemand om ons te verzorgen of de economie draaiende te laten houden.
Vraag2
Hoe beoordeelt u de uitvoerbaarheid voor de onderwijspraktijk en heeft u nog suggesties om de uitvoerbaarheid te bevorderen?
Ik heb grote zorgen over de uitvoerbaarheid:
Er is al een nijpend docenten/hooglerarentekort. een groot deel van het huidig onderwijzend personeel spreekt geen Nederlands en het van het potentiële (gekwalificeerde) personeel nog minder. Er zullen ontslagen gaan vallen en onderwijs (en onderzoek)capaciteit zal afnemen. Alle studenten worden hier de dupe van, juist de Nederlandse. De internationale student, onderzoeker of hoogleraar kiest gewoon een (buur) land, onze universiteiten zullen zakken in hun aanzien, kwaliteit, output en autonomie.
Het is positief dat er ruimte is voor uitzonderingen. Maar het leeuwendeel van de opleidingen valt in tekortsector, krimpregio of heeft niet het Nederlandstalige personeel. De uitzondering zal dus de regel worden, dit zal veel extra beoordelingscapaciteit kosten. Belangrijker nog: Universiteiten kunnen niet afhankelijk worden van uitzonderingen en schommelingen in de politieke wind.