Wet internationalisering in balans

Reactie

Vraag1

Ik ben universitair hoofddocent aan een Nederlandse universiteit. Ik ben van oorsprong Duitse, maar heb gewoond en gewerkt in het Verenigd Koninkrijk, Canada, Frankrijk, Italië en Duitsland. Ik woon nu 11 jaar in Nederland en ik ben verbaasd over hoe de discussie over Engels op Nederlandse universiteiten wordt gevoerd. Te midden van alle beschuldigingen van alle kanten wordt iets fundamenteels over het hoofd gezien: Nederland heeft iets moois bereikt, waar andere landen jaloers op zijn en misschien alleen te vergelijken met de Scandinaviërs: de opbouw van een ongelooflijke open, tolerante, internationale academische gemeenschap. Het is geen toeval dat onderzoekers van Nederlandse universiteiten altijd aanwezig zijn op internationale conferenties en dat onderzoek van Nederlandse universiteiten heel zichtbaar is. Studenten van over de hele wereld komen naar Nederland om dit te ervaren (laten we eerlijk zijn, ze komen meestal niet voor het goede weer of het eten). En hoewel de meeste mensen het ermee eens zijn dat zowel medewerkers als studenten een minimum aan kennis van de lokale taal moeten verwerven (terzijde: de meeste mensen zijn erg gemotiveerd om dit te doen, maar de hoge kosten en lage kwaliteit van taalcursussen maakt het erg moeilijk), kan deze open gemeenschap alleen functioneren met een lingua franca. Dit kan Frans of Latijn zijn (zoals tot niet zo lang geleden het geval was), Duits (zoals nog steeds het geval is voor sommige disciplines) of een andere taal. Nu is het toevallig Engels en in plaats van native English speakers (die meestal een kleine minderheid vormen op Nederlandse universiteiten) te belasteren, is het misschien handig om te bedenken wat er zou gebeuren als er geen lingua franca zou zijn: De meeste van de absoluut briljante buitenlandse medewerkers en studenten die Nederland hun thuis noemen, zouden hier niet zijn. En dat zou op zijn zachtst gezegd een groot verlies zijn...

Vraag2

Ik wil maar één ding zeggen: op mijn universiteit hadden we een aantal cursussen die uitsluitend in het Nederlands werden gegeven. Deze moesten één voor één worden gesloten omdat studenten (zowel Nederlanders als niet-Nederlanders) de voorkeur gaven aan de Engelse cursussen.