Wet internationalisering in balans

Reactie

Vraag1

Ik vind het een goede zaak en ook een principieel grondrecht om onderwijs in de eigen taal te kunnen krijgen. Ik vind mijzelf een geschikt voorbeeld. Ik kom nog uit de pre-verengelsing (afgestudeerd Civiele Techniek TU Delft, 1992) en dat heeft me op geen enkele wijze in mijn internationale loopbaan belemmerd. Ik spreek 5 talen, maar vind het heel belangrijk dat ik het Nederlands ook goed blijf beheersen, iets wat tegenwoordig niet vanzelfsprekend is. Wat hebben we eraan dat Nederlanders van de hele wereld het best Engels als tweede taal spreken als ze tegelijk hun eigen taal steeds meer verwaarlozen? Dat is een toxische mix waar we spijt van krijgen. Een steeds groter deel van de wetenschappelijke elite van ons land spreekt daardoor geen enkele taal echt uitmuntend. Mijn jongere collega's kennen de Nederlandse vaktermen niet meer (in de waterbouwkunde: welk vak is nog Nederlandser?). Het academisch Nederlands is aan het verdwijnen. Vlamingen en Surinamers hebben meer respect voor het Nederlands dan de Nederlanders. Elke tegenrichting juich ik toe. Kijk eens naar andere landen, geen ander land is in de verengelsing op universiteiten zo ver gegaan als Nederland (voor zo ver ik weet). Te ver, wat mij betreft. In mijn tijd kwamen er ook al veel Noren en Chinezen naar de TU Delft. Die leerden Nederlands omdat de studie hun dat waard was. Terug naar het Nederlands (in elk geval een stap) zal de buitenlandse toestroom afremmen, maar is dat erg? Die toestroom is toch al te groot geworden. Er blijft een groep buitenlanders over die komen zelfs graag Nederlands leren (vooral Duitsers, is mijn ervaring). Niet iedereen vindt de Engelstalige universitaire enclaves leuk, ook onze buitenlandse gasten niet (is ook mijn ervaring).
Nog een paar argumenten: Nederlanders vissen bij een numerus fixus steeds vaker achter het net. Overbevolkte collegezalen zijn ook niet bevorderlijk voor de kwaliteit van het onderwijs. En de woningnood dan? Kortom: deze wet is een stap in de goede richting en alstublieft niet te veel ruimte voor uitzonderingen maken.
Ik hoop dat we op termijn nog een stap verder gaan en ook de masterstudies weer in het Nederlands terugkrijgen. Of tenminste (wat in elk ander land volkomen normaal is): tenminste één faculteit per vakgebied waar je in het Nederlands je master kunt halen. Dat vind ik een grondrecht.
Ik ben een globalist, maar het opofferen van de eigen taal is absurd en nergens goed voor.

Vraag2

Het zal met een stappenplan moeten (opklimmend per studiejaar), want buitenlandse studenten die hier niet op gerekend hebben, kunnen niet direct met deze wijziging geconfronteerd worden. Zo reëel wil ik nog wel zijn (dat zou een vorm van contractbreuk zijn). Maar het einddoel moet helder zijn. Het Nederlands moet in Nederland de hoofdtaal zijn. Het zal waarschijnlijk wel nodig zijn om in Nederlandstalig studiemateriaal te investeren, want ik kan me voorstellen dat dat er de laatste jaren bij ingeschoten is. Nog een laatste suggestie: maak per vakgebied woordenlijsten met vaktermen in het Nederlands, Engels, Duits, Frans en Spaans (Chinees, nog meer?). Ik had in mijn eerste baan zo'n lijst en ik vond het geweldig.