Wet internationalisering in balans

Reactie

Vraag1

Deze wet zoals die nu wordt voorgesteld, brengt de positie van Nederland in onderzoek en onderwijs in gevaar en dreigt het land op achterstand te zetten bij het creëren, verspreiden en benutten van kennis. Kortom: de Nederlandse kenniseconomie loopt gevaar. Het is gebouwd op verkeerde aannames en pakt de onderliggende problemen niet aan, maar creëert nieuwe problemen die ons land substantieel armer zullen maken.

Ten eerste voegen niet-Nederlandse studenten substantieel toe aan de economie, vooral niet-EER studenten. Vooral in tijden van personeelstekort heeft de Nederlandse economie buitenlandse werknemers hard nodig, vooral geschoolde. De internationale studenten blijven 25% (hoger voor niet-EER studenten). Deze studenten hebben de eerste 12 jaar van hun opleiding in een ander land genoten voordat ze naar Nederland kwamen. Daarbovenop voegen ze tussen de 10k en 90k toe aan de begroting van de Nederlandse overheid na aftrek van de opleidingskosten die de Nederlandse overheid betaalt. In plaats van de instroom van deze studenten drastisch te verminderen (want realistisch gezien zijn ze hier alleen omdat ze in het Engels kunnen studeren), zou de overheid het aantrekkelijker voor ze moeten maken om te blijven.

Ten tweede is de academische arbeidsmarkt in sommige vakgebieden een wereldwijde competitie (bijvoorbeeld in economie, waar universiteiten over de hele wereld hun vacatures op één of twee websites adverteren en allemaal gedurende twee weken per jaar sollicitatiegesprekken houden), waar het beste talent uit het buitenland komt. Door dat talent op te geven, zal onderzoek (en dus uiteindelijk onderwijs) eronder lijden, waardoor kennisoverdracht zal afnemen (waar niets wordt gecreëerd, kan ook niets worden overgedragen) en dus uiteindelijk economische groei. Dit zal alle Nederlanders armer maken.

Ten derde is huisvesting inderdaad schaars, maar het is niet nuttig om de druk op de woningmarkt te verlichten door de academische wereld om zeep te helpen. In plaats daarvan, als de regering echt bezorgd was over huisvesting, zouden ze universiteiten bij wet in staat kunnen stellen om huisvesting te creëren voor hun studenten en het aantal toegelaten internationale studenten kunnen koppelen aan de huisvesting die ze kunnen bieden. De onderwijstaal veranderen in Nederlands lost het probleem niet op.

Vraag2

Ten vierde zal de plotselinge daling van inkomsten die universiteiten zullen ervaren wanneer internationale studenten wegblijven, het vermogen van Nederlandse universiteiten om hun activiteiten voort te zetten ernstig belemmeren. Sommige vakgebieden zijn zeer internationaal, andere niet. De eerste zullen er plotseling massaal onder lijden, waardoor kenniscreatie en innovatie op deze gebieden nog verder in de knel komen.

Ten vijfde, als de regering zich zorgen maakt dat Nederlandse studenten geen toegang krijgen tot de opleidingen van hun voorkeur, dan lijken ze niet te begrijpen hoe universiteiten in de praktijk werken. Veel opleidingen hebben geen numerus fixus en als de collegezalen overvol raken, moeten universiteiten de middelen hebben om hun programma's uit te breiden. Laat de competitie het maar oplossen. Maar in plaats daarvan de programma's kunstmatig klein houden door buitenlanders (effectief) te weren is geen oplossing. Omdat Nederlandse studenten profiteren van hun internationale studiegenoten, zijn veel standaard studieboeken alleen in het Engels geschreven en is wetenschappelijke literatuur op bijna alle gebieden ook volledig in het Engels geschreven.

Zoals deze reactie hopelijk duidelijk maakt, is er geen goed argument om Nederlands de officiële onderwijstaal te maken in veel of de meeste opleidingen. In plaats daarvan moeten universiteiten zelf kunnen beslissen wat het beste is. Als de overheid de druk op huisvesting wil verlichten, moeten ze universiteiten verantwoordelijk maken voor studentenhuisvesting. Maar dit wetsvoorstel is een fundamenteel risico voor het bloeiende Nederlandse academische landschap in het bijzonder en het welvaren van alle Nederlanders in het algemeen.