Intrekkingswet Zondagswet

Reactie

Vraag1

De laatste tijd lijkt het een doel op zich te worden om elke herinnering aan het christendom uit het openbare leven te bannen. Dat streven is kortzichtig en zinloos. Het streven gaat voorbij aan de rijke geschiedenis van ons land, waarin het calvinisme enerzijds en de godsdienstvrijheid anders een belangrijke rol hebben gespeeld. De vrijheid om de godsdienst te mogen beleven is een groot goed, dat niet lichtvaardig terzijde mag worden geplaatst.
Het in acht nemen van een wekelijkse rustdag is voor veel christenen van groot belang. Het moge waar zijn dat het aantal christenen in ons land afneemt, waarmee de oorspronkelijke bedoeling van de Zondagswet aan betekenis inboet; het is echter evenzeer waar dat geleidelijk aan een andere functie van de wet is gegroeid. Een gevolg van de wet is immers dat het openbare leven één dag in de week op een wat lager pitje staat dan gebruikelijk, waardoor iedereen – gelovig of niet – een dag beleeft waarin niet gewerkt behoeft te worden, geen boodschappen gehaald behoeven te worden, kortom: een dag om even op adem te komen. Juist nu de 24/7-economie veel mensen tot een jachtige levensstijl dwingt, is de vrije zondag een groot goed. Er bestaat dan ook alle reden om de Zondagswet te handhaven. Is het niet uit consideratie voor een niet onbelangrijk deel van ons volk, dan toch in elk geval uit sociaal oogpunt.
Ik kan het niet nalaten om tot slot een klein gedeelte uit de Bijbel aan te halen, om aan te tonen dat we te maken hebben met een stukje sociale wetgeving van duizenden jaren oud:
“Maar de zevende dag is de sabbat des HEEREN, uws Gods; [dan] zult gij geen werk doen, gij, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw os, noch uw ezel, noch enig van uw vee, noch de vreemdeling, die in uw poorten is; opdat uw dienstknecht, en uw dienstmaagd ruste, gelijk als gij. Want gij zult gedenken, dat gij een dienstknecht in Egypteland geweest zijt, en dat de HEERE, uw God, u van daar heeft uitgeleid door een sterke hand en een uitgestrekten arm; daarom heeft u de HEERE, uw God, geboden, dat gij den sabbatdag houden zult.” (Deuteronomium 5:14-15).
In modernere woorden: laat je werknemers elke week een dag rusten, want je hebt zelf ervaren in Egypte hoe het was om zeven dagen in de week te moeten werken.