Intrekkingswet Zondagswet

Reactie

Vraag1

In Europa is de zondag als rustdag in het jaar 321 onder keizer Constantinus van overheidswege ingevoerd als algehele rustdag. Toen later het christendom staatsgodsdienst werd en bleef na het uiteenvallen van het Romeinse Rijk, is de zondag als rustdag gehandhaafd. Pas aan het eind van de twintigste eeuw wordt in Nederland stapsgewijs wetgeving ingevoerd die tot aan de dag van vandaag leidt tot het stapsgewijs afschaffen van de zondag als algehele rustdag. Ook in onze eigen Ouder-Amstelse gemeente, krijgt dit gestalte door de openstelling van winkels op zondag, waarmee de zondag voor de meeste winkeliers (al dan niet noodgedwongen) een werkdag is geworden.
Ik sta voor het handhaven van de zondag als rustdag en span me er graag voor in om de rustdag te bewaken en te bevorderen. Op welke gronden beroepen ik mij? Zoals in de eerste alinea is geschetst, in de eerste plaats een historische grond. Eeuwenlang is de rustdag door politiek en kerk als heilzaam bevonden en ervaren voor mens en maatschappij.
In de tweede plaats een religieuze. De Bijbel spreekt erover dat de rustdag zelf door God gemaakt is, om de mensen ten goede te komen. Maar ook in andere religies wordt de waarde van een rustdag erkend. We kunnen denken aan de Joodse zaterdag en de Islamitische vrijdag.
In de derde plaats een praktische. Onze moderne samenleving met zijn 24uurs economie verslaat in deze tijd zijn duizenden. Het is een wezenlijke vraag te stellen of de mens er is voor de economie, of de economie voor de mens.
Maar waarom dan de zondag? En waarom niet de vrijdag of zaterdag? Of waarom laten we niet ieder zijn eigen rustdag kiezen? Omdat, als we niet allemaal één en dezelfde rustdag hebben, er niemand een heeft. De ene buurman verbouwt zijn huis op zondag t/m dinsdag, de andere op woensdag tot en met zaterdag. Beide hebben ze geen rustdag meer. Een rustdag heeft alleen maar zin, als iedereen hem heeft, anders functioneert hij niet.
Daarom staan ik voor het handhaven van de zondag als rustdag, op goede historische, religieuze en praktische gronden.