Intrekkingswet Zondagswet

Reactie

Vraag1

1. De intrekking van de Zondagswet is ook los van de christelijke invalshoek een onzalig idee.

2. Met name in de steden is de zondagmorgen het laatste stukje stilte in een land waarin muziekevenementen, feesten, plezierrondvluchten per helikopter, horeca-overlast, bierfietsen, bootjes met versterkt geluid, klussende buren en de 24-uurseconomie (bouwwerkzaamheden, groenonderhoud, bevoorrading ook ’s nachts en in het weekend) steeds meer de toon aangeven.

3. De artikelen 3, 4 en 5 Zondagswet garanderen, los van de aanwezigheid van kerken en het houden van erediensten, in belangrijke mate een rustige zondagmorgen (tot 13 uur) voor iedereen. De Zondagswet verzekert naast de “zondagsrust” ook de “openbare rust” (zie ook de preambule van de wet).

4. Het “decentraliseren” van de openbare rust op zondagmorgen is een verzwakking van de rechtspositie van de burger die één dagdeel in de week wil genieten van de stilte om hem heen. Het is maar zeer de vraag of gemeentebesturen dit (minimale) privilege zullen opnemen in een verordening.

5. Artikel 3 lid 1 Zondagswet zou vanuit burgerperspectief overigens zelfs uitgebreid kunnen worden naar alle dagen van de week.