Intrekkingswet Zondagswet

Reactie

Vraag1

Het voorstel om de Zondagswet in te trekken heeft niet veel om het lijf. Uiteindelijk zal de invloed minimaal zijn. Toch wil ik een statement maken in deze discussie, die in verschillende vormen steeds terugkeert. Het gaat om de omgang met religie in het algemeen en de (resten van) christelijke wetten waarin dat in het verleden beslag heeft gekregen in het bijzonder.

Hiervoor wil ik verwijzen naar een column van Jutta Chorus in NRC Handelsblad (14 maart 2016, http://www.nrc.nl/next/2016/03/14/de-zondagsrust-is-niet-meer-1598961) en een opinie-artikel van Frank G. Bosman in dezelfde krant (17 maart 2016, http://www.nrc.nl/handelsblad/2016/03/17/religie-is-de-pineut-1599435). Zij dragen heldere argumenten aan en plaatsen terechte vraagtekens bij het schrappen van de Wet op de Zondagsrust.

De hoofdstroom in onze samenleving is verlicht, seculier en atheïst. Toch zijn er nog veel gelovigen. Past het juist niet om in een democratische samenleving als meerderheid ruimte te laten voor minderheden? Keuzevrijheid is er genoeg, zes en een halve dag kun je naar de winkel om boodschappen te doen. Het laatste, kleine eilandje van relatieve rust laten bestaan zou een goed compromis zijn tussen de meerderheid en de minderheid. En daarbij, rust is voor iedereen goed. Of je nu gelovig bent of niet.

Verder kunnen we vraagtekens zetten bij de huidige, verwoede pogingen om het verlichte, seculiere denken te laten gelden. Het gros van de wereldbevolking is religieus, West-Europa is een seculier eiland. In dat licht is het argument 'niet meer van deze tijd', waarmee christelijke wetten en uitingen aangepakt worden, er één van vederlichte waarde. Opmerkelijk is verder de heftigheid waarmee in onze samenleving op religie (christendom of islam) gereageerd wordt. Die heftigheid verschilt weinig van de heftigheid die gelovigen wordt aangewreven in het verbreiden van hun opvattingen. De pot verwijt de ketel dat 'ie zwart ziet, zeg maar.

Wet op de Zondagsrust schrappen of niet, het maakt feitelijk weinig uit. Gemeenten kunnen al voor 13.00 uur evenementen toestaan en de wettelijke winkelsluiting is in 2012 vrijgegeven. Maar de argumenten en de heftigheid waarmee deze strijd gevoerd wordt, zijn van een bedenkelijke waarde.